Εκτύπωση
Κατηγορία: Ειδήσεις

lourantos 4

Παρατίθεται κείμενο του προέδρου του ΦΣΑ, κ. Κωνσταντίνου Λουράντου σχετικά με το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων, καταθέτοντας και την πρότασή του γι' αυτό.


Ναι... αυτό πιστεύω!!!

17.5.2013: «Δεν μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα του σήμερα με τον τρόπο της σκέψης που είχαμε… όταν τα δημιουργήσαμε»… Albert Einstein.

Έχουμε την ατυχία να βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο για τον κλάδο μας και αυτό σε ορισμένους εκπροσώπους μας έχει προσθέσει διάφορες αναστολές και προβληματισμούς για το τι πρέπει να πουν, ώστε να αποφύγουν το πιθανό πολιτικό κόστος.
Τον τελευταίο καιρό, αρκετοί προσπαθούν να αποφύγουν και την παραμικρή τοποθέτησή τους στο πρόβλημα του ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων, πολύ δε περισσότερο να βρουν λύση.
Απαιτούν λοιπόν από τον Πρόεδρο του Συλλόγου να πει αυτό που πιστεύει εκείνος, καλυπτόμενοι πίσω από την αφωνία τους και προσδοκώντας - ίσως - πολιτικά ή άλλα οφέλη για τους εαυτούς τους, από τη θετική ή αρνητική, κατά περίπτωση, απήχηση των λόγων του.
Επειδή λοιπόν δεν έχω να κρύψω τίποτα, δεν με αφορούν κομματικές σκοπιμότητες και δεν προσδοκώ πολιτικά οφέλη, θα πω αυτό που πιστεύω λαμβάνοντας υπόψη μου τα σημερινά δεδομένα, τη σημερινή πραγματικότητα της αγοράς και όχι αυτά των προηγούμενων ετών που ανήκουν σε άλλη εποχή.
Αν δεν το έχουν καταλάβει κάποιοι είναι δικαίωμά τους, αλλά η κοινωνία έχει πλέον αλλάξει δραματικά. Στο τέλος των συζητήσεών μας, μιλώντας με φίλους και συνεργάτες μας, καταλήγουμε στη φράση «να είστε καλά, να περνάτε καλά». Αυτό είναι πράγματι το ζητούμενο και κατανοώ πλήρως αυτούς που μιλούν για ποιότητα ζωής.
Η ποιότητα ζωής σήμερα όμως απαιτεί κυρίως δυο πράγματα: Υγεία και Δουλειά. Και όσον αφορά την υγεία δεν εξαρτάται από εμάς, όσον αφορά όμως τη δουλειά, αυτό σίγουρα περνάει αρκετά από το χέρι μας. Γιατί χωρίς δουλειά, χωρίς εν προκειμένω το φαρμακείο μας, αποκλείεται να υπάρχει ποιότητα ζωής.
Το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων, είτε αφορά διανυκτερεύσεις και εφημερίες είτε διευρύνσεις, έχει διχάσει τον κλάδο. Αποτελεί μια από τις κυριότερες αιτίες της «υποστολής της σημαίας» για την αγωνιστικότητα και διεκδίκηση των δικαίων αιτημάτων μας.
Είναι προφανές ότι και εγώ θα ήθελα να παραμείνει το ωράριο ως έχει με τις υφιστάμενες διημερεύσεις και διανυκτερεύσεις και να απολαμβάνω μιά «ποιότητα ζωής», όπως την είχαμε μέχρι πρότινος. Πολέμησα με όλες μου τις δυνάμεις τη διεύρυνση του ωραρίου, ήρθα σε σύγκρουση με συναδέλφους – μέλη μας που πρωτοστάτησαν στη διεύρυνση, εκκρεμούν εις βάρος μου μηνύσεις που προκλήθηκαν από την υπέρ-προσπάθεια και το ζήλο μου....
Τελικά φαίνεται καθαρά ότι δεν έχουν όλοι το ίδιο πρόβλημα...
Το πρόβλημα υπάρχει κυρίως σε δήμους που έχει διευρυμένα και αφήνει τους υπόλοιπους παγερά αδιάφορους, μέχρις ότου εμφανιστεί και σ’ αυτούς αυτή ...η επιδημία!
Από τα μέχρι σήμερα στοιχεία φαίνεται ότι ο ένας περιμένει το διπλανό του για να δει αν θα ενταχθεί στο διευρυμένο ωράριο και αναλόγως να πράξει. Πολλοί μάλιστα εντάσσονται σε αυτό συρόμενοι από διπλανούς και παραδιπλανούς, εκπληρώνοντας κάποιοι (ελάχιστοι από αυτούς) ευσεβείς πόθους.

Κορωνίδα της διάσπασης βέβαια αποτελεί το γεγονός ότι κάποιοι τομείς προσέφυγαν στους δήμους, βλέποντας την αναποφασιστικότητα του Δ.Σ. του Φ.Σ.Α., ζητώντας διεύρυνση λειτουργίας του κανονικού ωραρίου των φαρμακείων, στα πλαίσια του νόμου περί Καλλικρατικών Δήμων, από τον οποίο προκύπτει η ανάλογη αρμοδιότητα. Δεν θα αναφερθώ σε ειδικές περιπτώσεις, οι οποίες είναι πολλές, αλλά η πράξη αυτή μαρτυρά την ύπαρξη του προβλήματος στους δήμους αυτούς, που δεν την καταλαβαίνουμε όλοι οι υπόλοιποι (ή που την αντιλαμβανόμαστε, αλλά προτιμούμε να μείνουμε αμέτοχοι, μέχρι να πλήξει και εμάς τους ίδιους)...
Είναι αυτονόητο ότι οι συνάδελφοι αυτοί δεν θα προσφύγουν στο δήμο για τις... πληρωμές του ΕΟΠΥΥ, ούτε και για όποια άλλη βοήθεια χρειαστούν. Θα προσφύγουν στο Φ.Σ.Α, τον οποίο οι ίδιοι αποδυνάμωσαν όχι με αποκλειστικά δική τους ευθύνη, αλλά με ευθύνη όλων μας.

Γιατί φροντίσαμε να διαλύσουμε κάθε κινητοποίηση ενδίδοντας σε υποσχέσεις και σε ανεφάρμοστα σχέδια διάσωσης του κλάδου… Φροντίσαμε να χάσουμε τη συνοχή μας και τη δύναμη που είχαμε, αλλάζοντας νοοτροπία και χαρακτηριστικά… Φροντίσαμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλον ως ανταγωνιστή και όχι ως σύμμαχο… Φροντίσαμε το ατομικό συμφέρον να υπερκαλύπτει το συλλογικό και να πιστεύουμε ότι ο «θάνατος» του διπλανού θα σώσει εμάς… Φροντίσαμε να υποβαθμίσουμε τελείως το Σύλλογο μας, λες και ο Σύλλογος ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ…

Αγαπητοί μου συνάδελφοι,
Οι Σύλλογοι δεν ανήκουν σε κανέναν. Δεν ανήκουν στους προέδρους, ούτε στα Διοικητικά Συμβούλια, ούτε στους Τομεάρχες. Οι Σύλλογοι ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ και θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα μας σαν μια ομάδα που αγωνίζεται ο ένας για τον άλλον και που όλοι πιστεύουμε ότι ο «θάνατος» του διπλανού μας είναι ο προάγγελος του δικού μας.
Προσπάθησα να βρω λύση στο πρόβλημα του ωραρίου. Κάναμε σύγκληση τομέων για να συναποφασίσουμε και πριν μαζευτούμε, ορισμένοι θεώρησαν σωστό να ζητήσουν την παρέμβαση των δήμων. Αυτή είναι η πλήρης απαξίωση του Συλλόγου αλλά και των συναδέλφων. Είναι η επιβεβαίωση της τάσης που επικρατεί σήμερα, και που δεν είναι άλλη από αυτή που ερμηνεύει το ρητό «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Μπροστά σε αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, να ξαναβρεθούμε αλληλέγγυοι και παρά τη διαστρωμάτωση του κλάδου, να ακουμπήσουμε σε αυτά που μας ενώνουν, γιατί διαφορετικά δεν έχουμε την ανάγκη κανενός συλλόγου αλλά ούτε και τη βοήθεια του…

Συνεκτιμώντας λοιπόν όλα τα ανωτέρω και αντιλαμβανόμενος ότι ο μόνος που δεν μπορεί να κρύβεται, είναι ο Πρόεδρος και αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος των ώριμων – θέλω να πιστεύω - απόψεών μου, οφείλω να εκφράζω αυτά που πιστεύω.

• Κανείς δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα σε συναδέλφους αρκετών δήμων που πλήττονται από τη δραστηριότητα των διευρυμένων, να αγωνιστούν για την επιβίωση τους.

• Κάνεις δεν μπορεί να παραβλέψει τη σημερινή πραγματικότητα και να παραμείνει απαθής και αμέτοχος προσδοκώντας οφέλη από τη... Θεία Πρόνοια.

• Δεν μπορούμε να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Το να μην κάνεις τίποτα για την επίλυση ενός προβλήματος είναι «εγκληματικό» και αν αυτό που κάνεις σου προκαλεί πόνο, μην ξεχνάς ότι ο πόνος πολλές φορές είναι αυτός που σου υπερτονίζει την ανάγκη για θεραπεία.

• Δεν μπορούμε να ξεχνάμε φυσικά τη διαστρωμάτωση του κλάδου, αλλά να τη λάβουμε υπόψη μας σε αυτό που πρέπει να κάνουμε. Φαρμακείο π.χ. που δεν είναι σε εμπορικό δρόμο, δεν ενδιαφέρεται για το ωράριο του Σαββάτου, εν αντιθέσει με αυτό που είναι σε κεντρικό δρόμο. Επίσης, φαρμακείο που είναι μεν σε μη κεντρικό δρόμο αλλά υπάρχει συνταγογραφική δραστηριότητα, ενδιαφέρεται για το απόγευμα της Δευτέρας ή της Τετάρτης.

• Κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται σίγουρος και ασφαλής επειδή σήμερα στο δήμο του δεν υπάρχει διευρυμένος. Σίγουρα θα υπάρχει αύριο.

• Δεν μπορεί κανείς να μη λάβει υπόψη του τη γεωγραφική κατανομή της Αττικής, στην οποία υπάρχουν Κέντρο, Περιφέρεια, Επαρχία και Τουριστικές Περιοχές με διαφορετικές ανάγκες τόσο των φαρμακείων όσο και των πολιτών.

• Όπως επίσης δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς την εποχικότητα κάποιων περιοχών. Ή τις ειδικές συνθήκες δήμων όπως π.χ. το κέντρο των Αθηνών, το οποίο μετά τις 5 το απόγευμα, η εγκληματικότητα αυξάνεται και οι εισπράξεις είναι μηδενικές.

• Κανείς δεν μπορεί να μη λάβει σοβαρά υπόψη του ότι το διευρυμένο φαρμακείο αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς για τον πολίτη, που θα πηγαίνει εκεί αρνούμενος να ψάξει να βρει το εφημερεύον φαρμακείο σε γειτονιές που δεν τις γνωρίζει καν. Όσο περνάει ο καιρός τόσο θα διευρύνεται και η σταθερή θέση των διευρυμένων φαρμακείων και αυτό θα σημαίνει την σταδιακή απαξίωση των γειτονικών φαρμακείων.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος που δημιούργησε ο κ. Λοβέρδος και που δεν διόρθωσε η σημερινή κυβέρνηση όπως είχε υποσχεθεί, θα πρέπει να είναι άμεση.
Η πρότασή μου για αύξηση των διημερεύσεων, σε εθελοντική πάντα βάση, για τις ώρες εισπρακτικού ενδιαφέροντος και ικανοποίησης αναγκών της κάθε περιοχής, κατατέθηκε στην τελευταία σύγκληση τομέων.
Τούτο θα μπορούσε να υλοποιηθεί με τη δημιουργία επιπρόσθετης καρτέλας εφημερίας για το Σάββατο από τις 08:00 έως τις 14:30, και τη Δευτέρα και την Τετάρτη με ωράριο 17:00 έως 20:00. Σε αυτή την καρτέλα θα εντάσσεται εθελοντικώς ο ενδιαφερόμενος φαρμακοποιός, επιλέγοντας ημέρα ή ημέρες της επιλογής του, με υποχρεωτική όμως παραμονή του στην καρτέλα για ορισμένο χρονικό διάστημα (π.χ. εξάμηνο). Έτσι ενδέχεται ανάλογα με τις ανάγκες κάθε περιοχής να ενταχθούν όλοι ή και κανένας.
Κατ’ αρχάς θα μπορούσε να ξεκινήσει με την αύξηση των διημερεύσεων κατά το Σάββατο από τις 08:00 έως τις 14:30. Και να επεκταθεί αργότερα αν σήμερα δεν είναι εφικτό με τη Δευτέρα και την Τετάρτη με ωράριο 17:00 έως 20:00.

Ταυτόχρονη «κατάργηση» των εφημεριών και διατήρηση μόνο των διανυκτερεύσεων εξαιρούμενων των ημερών που δεν θα έχουμε ενίσχυση των εφημεριών (π.χ. της Κυριακής κατά την οποία θα υπάρχουν και εφημερεύοντα). Δεν μπορούμε να διημερεύουμε επί πλέον, όταν μέχρι σήμερα (Παρασκευή 17.05.13) πάνω από 300 φαρμακεία έχουν καταθέσει την αίτηση τους στον ΦΣΑ για ένταξη τους στο διευρυμένο ωράριο και θα ενταχθούν στις εφημερίες από 8-11. Και έρχεται η... Δευτέρα που είναι η τελευταία ημέρα υποβολής της αίτησης για διευρυμένο ωράριο. Θα σας θυμήσω ότι για το πρώτο εξάμηνο του 2013 είχαν δηλώσει 220 φαρμακεία!

Θέλω να ελπίζω ότι η πρόταση μου δεν θα διχάσει περισσότερο το Σύλλογό μας. Θα δώσει τη δυνατότητα σε αυτούς που αντιμετωπίζουν πραγματικό πρόβλημα, να δημιουργήσουν ένα δικό τους ΣΤΑΘΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ αναφοράς, χωρίς να είναι εξαντλητικό το ωράριο ... Αλλωστε μετά το πρώτο εξάμηνο εφαρμογής αυτού του σχεδίου, μπορούμε να επανεκτιμήσουμε την κατάσταση ανάλογα με τις τότε συνθήκες...
Η πρότασή μου αυτή θα κατατεθεί στη Γενική Συνέλευση που θα συγκληθεί σύντομα και εκεί θα παρθούν οι αποφάσεις ... Πιστεύω ότι το μέτρο αυτό –αν τελικά γίνει αποδεκτό- θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιουλίου.

Συνάδελφοι,
Δεν μπορώ να παραμείνω απαθής στο δόγμα «Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε……κ.λπ.». Το ωράριο εξελίσσεται σε «τσουνάμι» που θα καταπιεί όλους μας... 
Είναι αναγκαίο να ξαναβρούμε τη σύμπνοια και την αποφασιστικότητα, που τόσους αγώνες μας κέρδισε και σε τόσες διεκδικήσεις μας δικαίωσε.
Έδωσα ότι μπορούσα και δεν συνηθίζω να παραμένω κάπου που δεν με χρειάζονται απλώς για να είμαι ο Πρόεδρος του μεγαλύτερου Φ.Σ. της χώρας. Ούτε όμως εγκαταλείπω το «σκάφος» πριν λήξει η θητεία μου. Το τελευταίο κυρίως για αυτούς, οι οποίοι από τώρα ετοιμάζονται να γίνουν ... «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη»...

Κ. Λουράντος