1ον: Η εφαρμογή της θετικής λίστας με ασφαλιστική τιμή είναι ένα μέτρο που εφαρμόζεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ασφαλιστικό σύστημα πλην της Ελλάδος. Είναι ένα μέτρο που αποζημιώνει τα φάρμακα στην βάση του θεραπευτικού όφελους του κάθε σκευάσματος σε σχέση με το κόστος και όχι μόνο με βάση το κόστος όπως ήταν η μέχρι τώρα αποζημίωση με βάση το φθηνότερο γενόσημο.
2ον: Το μέτρο αυτό σύμφωνα με υπολογισμούς της ΗΔΙΚΑ όταν λειτουργήσει ολοκληρωμένα θα μειώσει την δαπάνη για τα φάρμακα από την τσέπη των ασθενών περίπου 50 εκ. τον χρόνο και δεν θα την επιβαρύνει όπως βιάστηκαν ανακριβή δημοσιεύματα να αναφέρουν χωρίς καν να έχουν δει την θετική λίστα.
3ον: Με το νέο σύστημα αποζημίωσης ο ασθενής έχει πρόσβαση και στο πρωτότυπο και στο γενόσημο φάρμακο ενώ μέχρι τώρα εάν επέλεγε το πρωτότυπο σε όποια δραστική ουσία επιβαρύνονταν με την διαφορά την οποία πλήρωνε εξ’ ολοκλήρου. Με το νέο σύστημα μπορεί να παίρνει είτε πρωτότυπο είτε γενόσημο αρκεί το κόστος ημερήσιας θεραπείας να είναι στα επίπεδα της ασφαλιστικής τιμής.
4ον: Είναι ξεκάθαρο ότι σε κάθε θεραπευτική κατηγορία υπάρχουν φάρμακα που δεν επιβαρύνουν τον ασθενή πέραν της συμμετοχής του δεν έχει παρά ο γιατρός να συνταγογραφήσει σε έναν ασθενή και ο φαρμακοποιός να χορηγήσει ένα από αυτά τα σκευάσματα. Ο γιατρός οφείλει να προσαρμόσει την συνταγογραφική συμπεριφορά του συνταγογραφόντας δραστική ουσία και φάρμακα (15% ) που δεν επιβαρύνουν τον ασθενή για την θεραπευτική κατηγορία και την πάθηση του. Ο φαρμακοποιός οφείλει να χορηγήσει το φάρμακο εκείνο στη δραστική που έχει συνταγογραφήσει που η λιανική του τιμή ταυτίζεται με την ασφαλιστική.
5ον: Ακόμη και στην περίπτωση που ο γιατρός επιλέγει να συνταγογραφήσει τη δραστική ουσία που η λιανική τιμή για ένα σκεύασμα είναι μεγαλύτερη από την ασφαλιστική οφείλει να ενημερώσει τον ασθενή για την εναλλακτική λύση που έχει να συνταγογραφήσει σκεύασμα που η λιανική του τιμή είναι ίδια με την ασφαλιστική δηλαδή δεν επιβαρύνει τον ασθενή. Στην περίπτωση που συμφωνήσει και ο ασθενής να συνταγογραφηθεί η δραστική ή σκεύασμα με την μεγαλύτερη λιανική τιμή σε σχέση με την ασφαλιστική την διαφορά την καλύπτει 50% ο ΕΟΠΥΥ και 50% ο ασθενής ενώ σε όλες τις χώρες που εφαρμόζεται αυτό το μέτρο την διαφορά την πληρώνει
εξ ‘ολοκλήρου ο ασθενής.
6ον: Για την σωστή εφαρμογή αυτού του μέτρου ο ασθενής πρέπει να ζητά από τον γιατρό του και τον φαρμακοποιό, το φαρμακευτικό εκείνο σκεύασμα που η λιανική του τιμή ταυτίζεται με την ασφαλιστική τιμή. Με αυτό τον τρόπο οι εταιρείες θα οδηγηθούν να μειώσουν τις τιμές των φαρμάκων που έχουν λιανική τιμή μεγαλύτερη της ασφαλιστικής τιμής για να πάρουν μερίδιο στην αγορά και τότε ο ασθενής θα έχει πρόσβαση σχεδόν σε όλα τα φάρμακα χωρίς επιβάρυνση μιας και οι λιανικές τιμές στην πορεία θα διαμορφωθούν κοντά στις ασφαλιστικές.
7ον: Στις περιπτώσεις που για μια δραστική ουσία τα σκευάσματα που κυκλοφορούν σε μια συγκεκριμένη περιεκτικότητα έχουν λιανική μεγαλύτερη από την ασφαλιστική, θα επανεξεταστεί η λιανική τιμή του φαρμάκου προκειμένου να συγκλίνουν στις ασφαλιστικές τιμές.
