Ομιλία του κου Κωνσταντίνου Μ. Φρουζή, Προέδρου ΣΦΕΕ, στην εκδήλωση με θέμα την Πρόληψη της Απάτης με τίτλο: «Fraud Prevention Forum 2013», Ξενοδοχείο Athenaeum Intercontinental, στις 5 Νοεμβρίου 2013.
Κυρίες και κύριοι,
Θα ήθελα να ευχαριστήσω για την πρόσκληση τους διοργανωτές του forum, ενός συνεδρίου που επικεντρώνεται, σ’ ένα τόσο κρίσιμο θέμα για την ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η περίπτωση της Ελλάδας προσφέρεται για ένα ενδιαφέρον case study. Είναι γεγονός ότι άλλη ήταν η Ελλάδα του 2009 και άλλη είναι σήμερα. Η κρίση βοήθησε πολλούς έλληνες να βάλουμε μυαλό.
Για τρεις δεκαετίες η απάτη θεωρούνταν περίπου δικαίωμα για πολλούς, και μάλιστα με την ανοχή των υπολοίπων. Η σπατάλη και η καταπολέμησή της δεν ήταν θέμα, γιατί «λεφτά υπήρχαν» για να καλυφθούν. Όλοι οι τομείς του κράτους ήταν διάτρητοι χωρίς κανόνες διαχείρισης, χωρίς συστήματα παρακολούθησης. Το ψάρι βρωμούσε από το κεφάλι!
Δισεκατομμύρια ευρώ, αντί να αξιοποιηθούν για την Ανάπτυξη, ενίσχυσαν πρότυπα αδιαφανούς πλουτισμού. Σε μια εποχή με ισχυρά καταναλωτικά πρότυπα ο πλουτισμός έγινε αυτοσκοπός.
Κι έπειτα ήρθε η κρίση. Ήρθε για να μας αναγκάσει να αλλάξουμε νοοτροπία, να ξαναθυμηθούμε τις ηθικές αρχές μας. Έπρεπε πλέον να καταπολεμήσουμε τη σπατάλη σε όλα τα πεδία. Φυσικά και στην Υγεία και το φάρμακο.
Κυρίες και κύριοι,
Η αλυσίδα διανομής του φαρμάκου βρίσκεται και αυτή στο στόχαστρο όταν αποκαλύπτονται απάτες με τα φάρμακα. Η πλειοψηφία αφορούν σε πλαστές συνταγές και διπλοχρέωση κουπονιών για φάρμακα που αποζημιώνονταν κανονικά και κατ’ εξακολούθηση από τα δημόσια ταμεία.
Το φάρμακο ήταν πάντα προϊόν διατίμησης. Τα θέματα σπατάλης ήταν κυρίως συνδεδεμένα με την όποια υπερσυνταγογράφηση. Αυτή και τα κίνητρα της με επιμονή προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε.
- Οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουμε κάνει και μεις την αυτοκριτική μας. Δεν ήμασταν άγγελοι. Εξορθολογήσαμε την συμπεριφορά μας λειτουργούμε πλέον με αυστηρά ευρωπαϊκά πρότυπα εταιρικής διακυβέρνησης. Ο πρόσφατα αναθεωρημένος, προς το αυστηρότερο, κώδικας Δεοντολογίας του ΣΦΕΕ αποτελεί την ηθική πυξίδα των εταιρειών μας. Πολλά μπήκαν σε αυστηρά πλαίσια.
- Πάγιο αίτημα εδώ και χρόνια της φαρμακοβιομηχανίας ήταν η μηχανοργάνωση και ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός των Ταμείων και των Νοσοκομείων. Μετά από πολλά χρόνια επιτέλους προχώρησε, στα Ταμεία τουλάχιστον. Όχι όμως και στα Νοσοκομεία.
- Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η μηχανοργάνωση επιφέρει μείωση της συνολικής δαπάνης υγείας κατά τουλάχιστον 20%.
- Η σπατάλη και η απάτη έχουν αρχίσει λοιπόν να αντιμετωπίζονται σταδιακά. Πρέπει όμως να ολοκληρωθεί η μηχανοργάνωση των Νοσοκομείων ώστε τα συστήματα να «μιλάνε» και μεταξύ τους.
Παρ’ όλα αυτά είναι λάθος να πιστεύουμε ότι μόνον ο περιορισμός της απάτης και της σπατάλης είναι αρκετός για να διασωθεί η δημόσια Υγεία. Ζούμε την ραγδαία υποβάθμιση της εξαιτίας της λογιστικής μόνο αντιμετώπισης του θέματος από Τρόικα και Πολιτεία. Η Υγεία χρειάζεται πόρους.
Το ΕΣΥ αν σήμερα στέκεται ακόμη όρθιο είναι χάρη στους γιατρούς, τους νοσηλευτές, την ανθεκτικότητα των φαρμακοποιών και των χονδρεμπόρων και βεβαίως την κοινωνική υπευθυνότητα των φαρμακευτικών επιχειρήσεων, που στηρίζουμε ως σήμερα συνειδητά το σύστημα Υγείας της χώρας μας.
Ωστόσο, είναι ρομαντικό να πιστεύουμε ότι ο αλόγιστος, λογιστικός καθαρά, χωρίς στρατηγική και καταποντισμός του προϋπολογισμού του φαρμάκου δεν θα «χτυπήσει» στην αγορά και τους έλληνες ασθενείς. Ήδη αυτό έχει αρχίσει να γίνεται…
Κυρίες και κύριοι,
Το θέμα της καταπολέμησης της απάτης εντάσσεται σε έναν ευρύτερο προβληματισμό για το άμεσο μέλλον της ελληνικής οικονομίας.
Πολλοί στην Ελλάδα λένε ότι έχουμε μπροστά μας μια χαμένη δεκαετία, τη δεκαετία 2010-2020, (κάτι που καλλιεργεί στην Κοινωνία ένα κλίμα μαζικής απαισιοδοξίας).
Και όμως χαμένες δεκαετίες ήταν οι προηγούμενες με όλη την κακοδιαχείριση και τον προϋπολογισμό τους.
Όταν αναφερόμαστε στη δεκαετία που έχουμε μπροστά μας δεν πρέπει να μιλάμε για μια χαμένη, αλλά για μια κερδισμένη, εφόσον γίνουμε σοφότεροι, δεκαετία.
Με κόπους, θυσίες και απώλειες, ακόμα και με λάθη, κάνουμε βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Χρειαζόμαστε όμως κι άλλες διαρθρωτικές αλλαγές, σ’ όλους τους τομείς αλλά και στην Υγεία.
Πιο τολμηρά βήματα που να κοιτούν όμως και την Κοινωνία, και τους πολίτες όχι μόνο τους μακροοικονομικούς δείκτες.
Κυρίες και κύριοι,
Το μέλλον της οικονομίας μας εξαρτάται πλήρως από την στήριξη και την ενσωμάτωση της καινοτομίας στο παραγωγικό μας μοντέλο, ώστε να εξασφαλιστούν οι ρυθμοί ανάπτυξης που απαιτούνται για να διατηρηθεί η κοινωνική ακεραιότητα και συνοχή στη χώρα μας.
Η «θεραπεία της Χώρας» λοιπόν, πέρα από την μηδενική ανοχή στην απάτη και την σπατάλη, πρέπει να περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις και κίνητρα της οικονομίας στην έρευνα, την ανάπτυξη και τη καινοτομία, τη δημιουργία κι όχι οι 9 στα 10 επιχειρήσεις που ανοίγουν να ‘ναι fast foodaδικα και κομμωτήρια.
- Η φαρμακευτική βιομηχανία στην Ελλάδα είναι πρωτοπόρος στο R&D, στις νέες τεχνολογίες, σε νέα συστήματα διοίκησης και παραγωγικότητας έχει να μάθε το Κράτος από εμάς. Διαθέτουμε σύγχρονα εργοστάσια που παράγουν ποιοτικά φάρμακα τα οποία εξάγονται σε πάνω από 100 χώρες.
- Χιλιάδες επιστήμονες υψηλής εξειδίκευσης εργάζονται στον φαρμακευτικό κλάδο. Συμμετέχουμε με κλινικές μελέτες, επενδύουμε και συμβάλλουμε στην ενσωμάτωση της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη της έρευνας για τα νέα φάρμακα και θεραπείες.
- Ο ΣΦΕΕ πρόσφατα παρουσίασε το SFEE Innovation Project, όπου καλέσαμε νέους και φρέσκους στο μυαλό επιστήμονες, να παρουσιάσουν καινοτόμα επενδυτικά σχέδια στο πεδίο της Yγείας.
- Στόχος μας να συμβάλουμε κι εμείς στο όραμα που πρέπει να αποκτήσουν οι νέοι μας, πριν μας φύγουν όλοι στο εξωτερικό.
Κυρίες και κύριοι,
Πέρα όμως από τα παραπάνω υπάρχει μια άμεση απειλή για τη δημόσια υγεία που είναι η μείωση τoυ Δημοσίου φαρμακευτικού προϋπολογισμού κάτω από την «κόκκινη γραμμή» των 2,25 δις €. Έχουμε μειώσει το budget του φαρμάκου της χώρας κατά 55% στα τέσσερα τελευταία χρόνια, (2009-2013).
Από τα 5,5 δισεκατομμύρια το 2009 στα 2,37 δις πάνω από -3δις σε 4y το 2013. Πρόκειται για μείωση που προήλθε κυρίως μέσα από μείωση τιμών και οριζόντια rebates & clawbacks, όχι μεταρρυθμίσεις με στρατηγική και βιωσιμότητα…..
Η κατά κεφαλή δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα βρίσκεται πλέον κάτω από το 60% του μέσου όρου των 27 της EU!. Περαιτέρω αλόγιστη μείωση κάτω από τα 2,25 δις θα οδηγήσει στο να χάσει την πρόσβαση στα φάρμακα ένας μεγάλος αριθμός ασφαλισμένων και ανασφάλιστων στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό και το «κλείδωμα» της δαπάνης που θέλει η Τρόικα στο 1% του ΑΕΠ, σε καιρό τραγικής ύφεσης (-50δις ΑΕΠ) είναι κοινωνικά απάνθρωπο και πρέπει να αναθεωρηθεί στο 1,3% (του ΑΕΠ). Αυτή η απόφαση θα στηρίξει την πρόσβαση των Ελλήνων σε υπάρχουσες και νέες θεραπείες. Η Κυβέρνηση μπορεί να πείσει την Τρόικα, είναι βέβαιος ότι είναι απολύτως εφικτό με ισοδύναμα μέτρα εντός της Υγείας.
Αγαπητοί Φίλοι,
Πιστεύω ότι είναι χρέος της Κυβέρνησης, των Εταίρων μας και του ΔΝΤ να περάσουν από μια συνεργασία που παράγει απαισιοδοξία, ανασφάλεια και καχυποψία σε ένα πρότυπο που κοιτά και σέβεται την κοινωνία και μέσα από τη δημοσιονομική εξυγίανση ανάκαμψη της Οικονομίας μας…. αλλά με όραμα, με ελπίδα!
Σας ευχαριστώ.
