Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το Π.Δ. 121/2008 άρθρο 2, παρ. 1, εδάφ. ζ΄, θ΄, ι΄, και παρ. 2 και 3, οι θεράποντες γιατροί υποχρεούνται:
Άρθρο 2, παρ. 1
…………………………………………
ζ. Να μην επαναλαμβάνουν τη συνταγή φαρμάκων, εφόσον από τη δοσολογία, που υποχρεωτικά αναγράφεται στη συνταγή, και τον χρόνο λήψης δεν δικαιολογείται η ανάλωση των χορηγηθέντων με την προηγούμενη συνταγή.
θ. Να αναγράφουν μόνο μία μονάδα ιδιοσκευάσματος στις περιπτώσεις οξέων περιστατικών, όταν εκτιμούν ότι η διάγνωση δεν είναι απόλυτα ασφαλής και κρίνουν ότι γι’ αυτόν τον λόγο δεν υπάρχει βεβαιότητα για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Περισσότερα της μιας μονάδας ιδιοσκευάσματα, και μέχρι δύο, συνταγογραφούνται μόνο εφόσον κρίνεται απολύτως αναγκαίο να συνεχιστεί η συγκεκριμένη θεραπευτική αγωγή του ασθενούς, για χρονικό διάστημα για το οποίο δεν επαρκεί η μία μονάδα, και πάντως για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο του ενός (1) μηνός, σύμφωνα με τη δοσολογία του γιατρού. Τα ανωτέρω δεν ισχύουν για τις συσκευασίες που περιέχουν μία δόση, για τις συσκευασίες ιδιοσκευασμάτων απαραιτήτων για φαρμακοτεχνικές εργασίες, για τις επαναλαμβανόμενες συνταγές και για τις συνταγές με θεραπεία μέχρι έναν (1) μήνα.
ι. Να χορηγούν «επαναλαμβανόμενη συνταγή» τρίμηνης διάρκειας, μόνο για παθήσεις της ειδικότητάς τους, στους ασθενείς-ασφαλισμένους που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις και ακολουθούν σταθερή θεραπευτική αγωγή. Για την εν λόγω συνταγή χρησιμοποιούνται τρία συνεχή φύλλα του συνταγολογίου. Το κάθε φύλλο εκτελείται χωριστά ανά μήνα από τον φαρμακοποιό. Το δεύτερο ή τρίτο φύλλο της «επαναλαμβανόμενης συνταγής» μπορεί να προσκομίζεται στο φαρμακείο για εκτέλεση και μέχρι 5 ημέρες νωρίτερα ή αργότερα από την αναγραφόμενη στο κάθε φύλλο ημερομηνία.
Άρθρο 2, παρ. 2
Οι αγροτικοί γιατροί υποχρεούνται να συνταγογραφούν μόνο μία μονάδα ιδιοσκευάσματος. Εξαιρετικά, και μόνο σε περίπτωση χορήγησης ενέσιμων διαλυμάτων μιας δόσης εκάστου, ο αγροτικός γιατρός δύναται να αναγράφει, πέραν της μίας μονάδας ιδιοσκευάσματος, όση ποσότητα απαιτείται για την κάλυψη της θεραπείας. Επίσης, συνταγογραφούν για χρονίως πάσχοντες ασφαλισμένους, συνταγή για θεραπεία μέχρι ενός (1) μηνός, καθώς και «επαναλαμβανόμενη συνταγή» τρίμηνης διάρκειας, μόνο βάσει γνωμάτευσης του γιατρού ειδικότητας. Η γνωμάτευση ισχύει για όσο χρόνο έχει καθορίσει ο γιατρός ειδικότητας, και πάντως όχι πέραν της διετίας από την έκδοσή της……………………………………………
Άρθρο 2, παρ. 3
Η μη τήρηση των υποχρεώσεων που αναφέρονται στο παρόν άρθρο, ανεξάρτητα τυχόν ποινικών ευθυνών, αποτελεί, για τους ιατρούς του ΕΣΥ, καθώς και τους μονίμους ή επί συμβάσει γιατρούς των ασφαλιστικών οργανισμών, πειθαρχικό παράπτωμα, για το οποίο επιβάλλονται κυρώσεις, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για κάθε κατηγορία.
Μετά τα ανωτέρω, παρακαλούμε, όταν οι γιατροί συνταγογραφούν, για ασφαλισμένους μας που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις και ακολουθούν σταθερή φαρμακευτική αγωγή, φαρμακευτικά προϊόντα των οποίων η συσκευασία ή οι συσκευασίες που συνταγογραφούνται για μηνιαία θεραπεία δεν καλύπτουν με ακρίβεια τη θεραπεία μηνός (30 ημέρες), αλλά μικρότερο χρονικό διάστημα, π.χ. 4 εβδομάδες (28 ημέρες), να μη συνταγογραφούν επιπλέον εμβαλάγια για να καλύψουν το υπολειπόμενο διάστημα των 2-3 ημερών του μήνα (γιατί με αυτόν τον τρόπο γίνεται υπέρβαση της θεραπείας μηνός). Για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων, οι γιατροί μπορούν να εκδίδουν, ως αναφέρεται ανωτέρω, «τρίμηνη επαναλαμβανόμενη συνταγή».
