Συνάδελφοι,
τα τελευταία τρία χρόνια ο κλάδος μας, όπως και όλη η χώρα, βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα. Μέσα στο γενικότερο "τσουνάμι" κοινωνικοοικονομικής καταστροφής και εξαθλίωσης, που επέφερε η μνημονιακή πολιτική μην αφήνοντας καμία κοινωνική και επαγγελματική ομάδα αλώβητη, δεν ήταν δυνατόν το ελληνικό φαρμακείο να μείνει ανεπηρέαστο.

Ήταν ολοφάνερο ότι απέναντί μας είχαμε μία σαφή κυβερνητική βούληση τόσο

1) για την εφαρμογή νέων πολιτικών ανταγωνισμού και απορρύθμισης του επαγγέλματός μας, που υπαγορευόταν από μεγάλα και πολύ ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, όσο και

2) για τη μείωση των δαπανών υγείας, που υπαγορευόταν από τους μνημονιακούς στόχους.

Απέμενε έτσι μόνο η τρίτη προϋπόθεση,

3) οι εσωτερικές δηλαδή διαιρέσεις και διαμάχες των μελών του κλάδου μας, για να ολοκληρωθεί το εγχείρημα της διάρρηξης του ρυθμιστικού πλαισίου της φαρμακευτικής νομοθεσίας.

Στους τρεις αυτούς παράγοντες άλλωστε κατέληξαν, όπως οι περισσότεροι θα γνωρίζετε, οι συγγραφείς της μελέτης No struggle, no strength: how pharmacists lost their monopoly. Soc Sci Med. 1999 May;48(9):1247-58 του τμήματος κοινωνικής φαρμακευτικής του πανεπιστημίου της Δανίας (Department of Social Pharmacy, Royal Danish School of Pharmacy, Copenhagen, Denmark), όσον αφορά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορεί ένας επαγγελματικός κλάδος να συνηγορήσει σε εκείνες τις κυβερνητικές πολιτικές που οδηγούν στην απορρύθμιση του επαγγέλματος και τελικά στην ίδια την αποσύνθεσή του, μελετώντας την ιστορία της ήττας των φαρμακοποιών ιδιοκτητών ανεξάρτητων φαρμακείων της Ισλανδίας.

Ήταν γνωστό, λοιπόν, εκ των προτέρων ότι αυτοί που εποφθαλμιούσαν το επάγγελμά μας θα προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να τροφοδοτήσουν και να διογκώσουν τις όποιες διαφορές είχαν μεταξύ τους τα μέλη του κλάδου μας, επιφέροντας με αυτόν τον τρόπο καίριο χτύπημα στη συνοχή και εμπιστοσύνη των μελών μας, για να επιτευχθεί και η τρίτη συνθήκη που αναφέραμε παραπάνω και να ολοκληρωθεί το όλο εγχείρημα. Αυτή, άλλωστε, ήταν και η βασική στόχευση και ο σκοπός της νομοθετικής απορρύθμισης του ωραρίου των φαρμακείων. Υποχρέωση δική μας ήταν να αναγνωρίσουμε και να απαξιώσουμε αυτές τις ενέργειες καθώς και να αγωνιστούμε με όραμα και αυτοπεποίθηση απέναντί τους.

Δυστυχώς όμως, εκτός των άλλων και κάποιοι κύκλοι εντός του κλάδου, δημιούργησαν ένα κλίμα διχόνοιας εμφυλιοπολεμικού χαρακτήρα μεταξύ των συναδέλφων, επενδύοντας στη δικαιολογημένη αγανάκτησή τους από τα σκληρά μέτρα, στην αγωνία τους για το αύριο και στην αρνητική συναισθηματική φόρτιση που έχει επιφέρει όλη αυτή η κατάσταση στη χώρα. Βασική τους στόχευση ήταν να σπείρουν τον πανικό κλονίζοντας το ηθικό των συναδέλφων, δημιουργώντας ένα κλίμα αβεβαιότητας, ώστε με την κατάλληλη χειραγώγησή τους να τους αποδεχτούν ως την μοναδική πλέον "λύση σωτηρίας".

Διέδωσαν ότι "θα πτωχεύσει ο ΕΟΠΥΥ", ότι "η πληρωμή φαρμάκων του Ιουνίου 2013 είναι η τελευταία", ότι "οι φαρμακοποιοί θα χάσουν τα χρήματά τους αν συνεχίσουν να εκτελούν συνταγές", ότι οι συνταγές του ΕΟΠΥΥ είναι "τοξικά ομόλογα". Μίλησαν για "ξαφνικό θάνατο", "κήδεψαν" τον κλάδο άπειρες φορές μέχρι τώρα και πάντα διαψεύδονταν. Θολωμένοι από την καταστροφολογία, την μεμψιμοιρία και την εσωστρέφεια αποδείχθηκαν ανίκανοι να χαράξουν οποιαδήποτε στρατηγική και πολιτική για το μέλλον, οδηγώντας τους συναδέλφους της Αττικής να χάσουν δύο μήνες κατεθέσεων ΕΟΠΥΥ μέσα σε ένα χρόνο έναντι των υπολοίπων συναδέλφων, να κατέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό κατασχέσεων - εκχωρήσεων που έχουν εκδοθεί, αλλά και διχάζοντάς τους τόσο με τους γειτονικούς συλλόγους όσο και με τους συλλόγους της υπόλοιπης Ελλάδας.

Κάποιοι από αυτούς τώρα ζητούν την ψήφο των αντιπροσώπων μας στις επικείμενες εκλογές του ΠΦΣ.

Συνάδελφοι,

Σ΄ αυτούς θα εμπιστευτούμε το μέλλον των φαρμακείων μας;

Θα αφήσουμε τις τύχες του επαγγέλματος στα χέρια τους;

Απέναντι στην καταστροφολογία και την μεμψιμοιρία, τους απαντάμε ότι είμαστε ακόμα εδώ και αγωνιζόμαστε με πίστη στον αγώνα μας, όραμα και αυτοπεποίθηση. Και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μεθοδικά, οργανωμένα και προπάντων ενωμένοι μέχρι να δικαιωθούμε και να κερδίσουμε...

Για να ανακτήσουμε σταδιακά τις απώλειες του εισοδήματος μας και τις απώλειες επαγγελματικής ύλης...!

Για να βελτιώσουμε την φαρμακευτική περίθαλψη των συμπολιτών μας...!

Για να ανεβάσουμε το ελληνικό φαρμακείο ξανά στη θέση που δικαιούται...!

"Η μεγαλύτερη νίκη μας δεν είναι πως δεν πέφτουμε ποτέ, αλλά πως κάθε φορά που πέφτουμε, σηκωνόμαστε και πάλι".

Μιχάλης Ζαννέτος
Ταμίας Φ.Σ. Θεσσαλονίκης