- Η παχυσαρκία είναι παράγοντας κινδύνου στην Oστεοαρθρίτιδα
- Η άσκηση προάγει την ψυχική υγεία και την ποιότητα ζωής του ασθενούς με οστεοαρθρίτιδα
Η παχυσαρκία είναι παράγοντας κινδύνου στην Οστεοαρθρίτιδα καθώς το υπερβάλλον βάρος αυξάνει την μηχανική καταπόνηση στις αρθρώσεις, οδηγεί σε εκφύλιση της άρθρωσης μέσω της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες και προσδίδει ένα μακροπρόθεσμο αυξημένο κίνδυνο για αρθροπλαστική, ανέφερε η κα Μαρία Χατζηπαύλου, Κλινική Διαιτολόγος MSc 401 ΓΣΝΑ.
Μια δίαιτα αυξημένη στη πρόσληψη των ω-6 λιπαρών οξέων (αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος κ επεξεργασμένων τροφίμων ) οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο καταστροφής του υποχόνδριου οστού ενώ μια δίαιτα αυξημένη σε λιπαρά, αυξάνει τα επίπεδα της λεπτίνης τοπικά στον ιστό των χόνδρων συμβάλλοντας στην επιτάχυνση της εξέλιξης της Οστεοαρθρίτιδας.Οι διεθνείς οδηγίες (Osteoarthritis Research Society international guidelines ) για τους υπέρβαρους και παχύσαρκους, ως μέρος της μη- φαρμακευτικής αντιμετώπισης, είναι η μείωση του σωματικού βάρους τους και η άσκηση.
Η μείωση του σωματικού βάρους αφορά στην μείωση του Δείκτη Μάζας Σώματος, στην μείωση του λιπώδους ιστού (κυρίως σπλαχνικού ) και στην διατήρηση τη μυϊκής μάζας. Η άσκηση συμβάλλει στην καλή ισορροπία σώματος στην καλή μυϊκή δύναμη και αντοχή. Στόχος είναι να λαμβάνουν την απαραίτητη ενέργεια μέσω μιας ισορροπημένης διατροφής, πλούσιας σε θρεπτικά συστατικά που προάγουν την σκελετική υγεία και έλεγχος τυχόν ανεπαρκειών σε βιταμίνη C,D,K. Η μεσογειακή διατροφή μπορεί να έχει έναν προστατευτικό αποτέλεσμα στην Οστεοαρθρίτιδα μέσω των αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων, της αντιοξειδωτικής της ικανότητας και της αντιστροφής του μεταβολικού συνδρόμου και της παχυσαρκίας. Θυμηθείτε λοιπόν: έλεγχος και πρόληψη -σωστό βάρος και φυσιολογικά επίπεδα κοιλιακού λίπους. Τρώτε σωστά, περιεκτικά και επιλεκτικά.
Η βέλτιστη θεραπεία της Οστεοαρθρίτιδας συνίσταται από μια πολυεπιστημονική προσέγγιση που επιπλέον της φαρμακευτικής αγωγής περιλαμβάνει την εκπαίδευση του ασθενούς στην αυτοεξυπηρέτησή του, τη φυσικοθεραπεία και τη θεραπευτική άσκηση. Παρά το γεγονός ότι το άλγος και οι περιορισμοί της λειτουργικότητας ενδέχεται να δυσκολεύουν τις σωματικές δραστηριότητες των ασθενών με Οστεοαρθρίτιδα, η τακτική σωματική άσκηση είναι απαραίτητη. Για τα περισσότερα άτομα με Οστεοαρθρίτιδα, ένα πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης που συμπεριλαμβάνει τόσο αερόβια άσκηση όσο και ασκήσεις με αντιστάσεις μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο, λαμβάνοντας υπόψη την προσωπική εκτίμηση του ασθενούς σχετικά με την ένταση της άσκησης, ώστε η συμμόρφωσή του στο εξατομικευμένο πρωτόκολλο θεραπευτικής άσκησης να είναι η βέλτιστη. Η άσκηση θα συμβάλλει στη διατήρηση ή/και τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης καθώς επίσης και στην πρόληψη της έκπτωσης της λειτουργικής ικανότητας, μειώνοντας τον πόνο και τη δυσκαμψία των αρθρώσεων και προάγοντας την ψυχική υγεία και την ποιότητα ζωής του ασθενούς κατέληξε η κα Μαρία Μαριδάκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Εργοφυσιολογίας ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ.
Η κα Ειρήνη Πιτσιλλίδου, Ασθενής, Ιδρύτρια & Συντονίστρια Ομάδας Οστεοαρθρίτιδας Αντιρευματικού Συνδέσμου Κύπρου ανέφερε χαρακτηριστικά: «Διαγνώστηκα πριν 15 χρόνια με οστεοαρθρίτιδα γονάτων και προοδευτικά στα χέρια στα ισχία, στον αυχένα. Μαθαίνοντάς το, ένιωσα πολύ θυμωμένη, απογοητευμένη, στενοχωρημένη και φοβισμένη έχοντας και όλους αυτούς τους ατέλειωτους καθημερινούς και βραδινούς πόνους. Το να μην μπορώ να περπατήσω μια μικρή απόσταση, να καθίσω και να μπορέσω να σηκωθώ, ν’ ανοίξω ένα μπουκάλι ή να κρατήσω ένα φλυτζάνι χωρίς να πέσει και να σπάσει, να μην μπορώ να κάνω ότι δουλειές έκανα πριν με έκαναν ράκος. Στην πορεία όμως με τον ρευματολόγο μου στο πλάι μου και την οικογένειά μου, σαν έναν πιστό ακλόνητο συμπαραστάτη να με βοηθά σε κάθε δυσκολία και εμπόδιο, έκανα το μεγάλο βήμα της αποδοχής της ασθένειάς μου. Η αποδοχή μου αυτή ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για να προχωρήσω. Παίρνω τα φάρμακά μου, διατηρούμαι στο επιτρεπτό βάρος με σωστή διατροφή, κάνω κολύμπι σε θερμαινόμενο νερό, ή θάλασσα, ασκήσεις και Πιλάτες. Χρησιμοποιώ επίσης παπούτσια ειδικά για Οστεοαρθρίτιδα. Το παλεύω συνεχώς με ότι καινούργιο ανακαλυφθεί σαν θεραπεία κι αυτό με κάνει να έχω κουράγιο, δύναμη και ελπίδα. Ποτέ δεν τα βάζω κάτω και δεν εφησυχάζω».
