Τα επιδημιολογικά δεδομένα καταδεικνύουν αύξηση του ποσοστού διαγνώσεων καρκίνου παχέος εντέρου σε άτομα ηλικίας κάτω των 50 ετών την τελευταία εικοσαετία. Μάλιστα, έχει διαπιστωθεί ότι στις ηλικίες αυτές, η διάγνωση της νόσου γίνεται σε πιο προχωρημένο στάδιο με συνέπεια η θνητότητα να αυξάνει βαθμιαία. Ως ένα αίτιο αυτής της διαφοράς έχει αναγνωριστεί η καθυστερημένη διάγνωση της νόσου σε νεαρότερους ασθενείς, παρότι και τα βιολογικά χαρακτηριστικά της νόσου φαίνεται ότι συνεισφέρουν στην χειρότερη πρόγνωση της νόσου σε μικρότερες ηλικίες.
Για το λόγο αυτό, όπως αναφέρουν οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ), Μιχάλης Λιόντος (Επίκουρος Καθηγητής Ογκολογίας), Δρ. Μαρία Καπαρέλου (Ογκολόγος – Παθολόγος) και Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής - Ογκολογίας - Αιματολογίας και Διευθυντής της Θεραπευτικής Κλινικής) συστήνεται πλέον από τους διεθνείς επιστημονικούς φορείς, η έναρξη του προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου να γίνεται πρωιμότερα, από την ηλικία των 45 ετών. Είναι επιπλέον ιδιαίτερης σημασίας, η πληροφόρηση του κοινού για τα συμπτώματα της νόσου και η επαγρύπνηση των γιατρών για τον έγκαιρο διαγνωστικό έλεγχο και των νεότερων ασθενών ώστε να αποφεύγεται η καθυστερημένη διάγνωση της νόσου που σχετίζεται με χειρότερη πρόγνωση.
Στα πλαίσια αυτά, πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA Network Open ανασκόπησε συστηματικά τη βιβλιογραφία με σκοπό να απαντηθούν τρία βασικά ερωτήματα: ποια είναι τα συχνότερα συμπτώματα και σημεία της νόσου σε νέους ασθενείς που πρέπει να κινητοποιούν για την έγκαιρη διάγνωσή της; Ποια η σχέση αυτών των συμπτωμάτων με τον κίνδυνο ύπαρξης καρκίνου παχέος εντέρου; Και τέλος ποιος είναι ο χρόνος που μεσολαβεί από την εμφάνιση των συμπτωμάτων ως τη διάγνωση της νόσου σε άτομα ηλικίας κάτω των 50 ετών;
Από το σύνολο των δημοσιεύσεων με σχετική θεματολογία των τελευταίων 30 ετών, οι ερευνητές κατέληξαν σε 81 που εξέταζαν σημεία και συμπτώματα της νόσου και είχαν συμπεριλάβει και νεαρότερους ασθενείς. Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι τα τρία συχνότερα σημεία και συμπτώματα της νόσου σε νέους ασθενείς είναι η απώλεια ερυθρού αίματος με τα κόπρανα, το κοιλιακό άλγος και η αλλαγή των συνηθειών του εντέρου (διάρροια ή δυσκοιλιότητα). Μάλιστα, η ανάλυση έδειξε ότι όποιο άτομο ηλικίας κάτω των 50 ετών εμφανίζει ένα τέτοιο σύμπτωμα, έχει πολλαπλάσιο κίνδυνο από το γενικό πληθυσμό για να έχει καρκίνο παχέος εντέρου. Επομένως, είναι απαραίτητο και οι ασθενείς να αναζητούν άμεσα ιατρική εκτίμηση αλλά και οι γιατροί να προχωρούν χωρίς καθυστέρηση σε διαγνωστική διερεύνηση. Τέλος, σημαντικό εύρημα της μελέτης είναι ότι ο μέσος χρόνος που περνά από την αρχική εμφάνιση των συμπτωμάτων ως την διάγνωση της νόσου σε νεαρότερους ασθενείς είναι περίπου 6 μήνες.
Καθώς λοιπόν, η εμφάνιση καρκίνου παχέος εντέρου σε άτομα ηλικίας κάτω των 50 ετών αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνει τα επόμενα έτη λόγω των αλλαγών στις συνήθειες ζωής στις ανεπτυγμένες χώρες, τα δεδομένα της παρούσας μελέτης παρέχουν χρήσιμα δεδομένα για την ανάπτυξη στρατηγικών που θα επιταχύνουν τη διάγνωση της νόσου συνεισφέροντας στην βελτίωση της πρόγνωσης των ασθενών.
