Λίγο πριν τις εκλογές στον ΠΦΣ είναι καλό και χρήσιμο να κάνουμε έναν σύντομο απολογισμό. Περάσαμε τρία χρονιά συνεχών χτυπημάτων στα φαρμακεία μας. Οι υπουργοί υγείας ο ένας μετά τον άλλον βρήκαν τον εύκολο στόχο: τα φαρμακεία μας. Ναι. Βρεθήκαμε στο στόχαστρο των συμφερόντων. Μας είδαν σαν μια ευκαιρία να μας πάρουν τις επιχειρήσεις μας. Αντισταθήκαμε και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε. Πέρα όμως από αυτά τα προφανή έχουμε και τα δικά μας.

Βρισκόμαστε εδώ και τρία χρόνια μπροστά σε ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα που λέγεται ωράριο. Τιγίνεται σήμερα; Χάος και αυθαιρεσία…

Όταν πιέζαμε σαν παράταξη αλλά και σαν φαρμακοποιοί ο πρόεδρος του ΦΣΑ στις συχνέςεπισκέψεις στον Λοβέρδο αντί να ξεκαθαρίσει το θέμα, έκανε μυστικές συμφωνίες και προκήρυσσε γενικές συνελεύσεις. Οι οποίες τελικά δεν έβγαζαν και καμιά απόφαση, απεναντίας καθοδήγησαν τους συναδέλφους να πάνε στον ΔΗΜΑΡΧΟ και κατέλυσαν τις δημοκρατικές διαδικασίες (δεν έγινε ψηφοφορία).

Και δώσαμε την ευκαιρία στον κάθε υπουργό και στον κάθε μεγαλο συνάδελφο να κάνει το δικό του στο ωράριο.

Είναι πολύ εύκολο για τον κ. Λουραντο να ρίχνει ευθύνες στους άλλους. Αλλά προφανώς δεν βλέπει ή δεν θέλει να βλέπει τις δικές του.

Τις δήθεν επαναστατικές κραυγές και φωνές όλοι μπορούμε να τις έχουμε. Τα κότσια όμως λίγοι τα έχουν.

Εμείς δεν διστάσαμε να παραιτηθούμε από τα κομματικά όργανα της κυβερνησης όταν ψηφίστηκετο αντιφαρμακευτικό πολυνομοσχέδιο.

Ο κ.Λουράντος όμως από ότι θυμάμαι επί Λοβέρδου, δεν απαρνήθηκε ποτέ την έμμισθη θέση του στον ΙΦΕΤ.

Οι εκλογές αυτές είναι σημαντικές. Τα άτομα που θα αναδειχτούν έχουν να κάνουν σοβαρό και σημαντικό έργο. Δεν μας ωφελεί να αλληλοκατηγορούμαστε. Δείχνουμε διασπασμένοι και αδύναμοι.

Το φαρμακείο χρειάζεται ηγέτες ΚΑΙ ΟΧΙ…ΤΕΝΟΡΟΥΣ!!.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ