Η κατάργηση σχεδόν όλων των εργασιακών και συνταγματικών δικαιωμάτων, η βίαιη καταστολή κάθε προσπάθειας αντίστασης, υποβοηθούμενη από την «απραξία» των συνδικαλιστικών ηγεσιών, η υιοθέτηση από την κοινωνία του κοινωνικού αυτοματισμού, η σταθεροποίηση της επίσημης ανεργίας σχεδόν στο 30% και στους νέους στο 60%, οι συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, η συνεχής τρομοκράτηση του πληθυσμού από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, συνθέτουν ένα αποκρουστικό σκηνικό το οποίο σταθερά μας φέρνει πίσω στα μισά του 20ου αιώνα, οδηγώντας χιλιάδες συμπολιτών μας στην αυτοκτονία.
Η δολοφονική αυτή πολιτική δεν περιορίζεται μόνο όμως στην αναδιανομή εισοδήματος προς όφελος των οικονομικά ισχυρών, αλλά στοχεύει και στα τελευταία οχυρά του «κοινωνικού κράτους» όπως το γνωρίσαμε στην Ευρώπη τον προηγούμενο αιώνα, την ΠΑΙΔΕΙΑ και την ΥΓΕΙΑ.
Η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που σαρώνει τον πλανήτη τα τελευταία χρόνια θεωρεί ως ύψιστο αγαθό το κέρδος και τους δύο αυτούς τομείς ως επιχειρηματική ευκαιρία αδιαφορώντας για τις συνέπειες, οι οποίες ειδικά στον χώρο της υγείας έχουν λάβει ανυπολόγιστες διαστάσεις.
Σ’ αυτό ακριβώς το πλαίσιο εντάσσεται, εξειδικεύοντας στο χώρο του φαρμάκου και στην χώρα μας, η εδώ και 4 χρόνια συστηματική επίθεση των ιδιωτικών συμφερόντων με τις ευλογίες της κυβέρνησης και τη συνενοχή της συνδικαλιστικής μας ηγεσίας στο ελληνικό φαρμακείο.
Η αδυναμία της ηγεσίας και μέρους του κλάδου να διαβάσει την κρίση και να σταθεί απέναντί της, μας οδήγησε στο σημερινό σημείο όπου έχουν χαθεί σχεδόν τα πάντα και άβουλα πλέον περιμένουμε να συμβεί το μοιραίο.
Παρόλο που ο ρόλος μας ως λειτουργών της δημόσιας υγείας επιβάλλει την ενσωμάτωση μας στην κοινωνία, εμείς σταθήκαμε απέναντι της, αδιαφορώντας για όσα συνέβαιναν γύρω μας, θεωρώντας ότι ήμασταν στο απυρόβλητο.
Η συνδικαλιστική μας ηγεσία, στο ρόλο του «υπεύθυνου συνομιλητή» της κυβέρνησης, αρνήθηκε πολλές φορές κινητοποίηση του κλάδου, σαμποτάρισε και όσες έγιναν κάτω από την πίεση της βάσης, με αποτέλεσμα να μας οδηγήσει «από νίκη σε νίκη» στο σημερινό τραγικό αδιέξοδο.
Είναι πλέον απαραίτητο ως κλάδος αλλά και ως πολίτες, έστω την ύστατη στιγμή, να αναθεωρήσουμε τη στάση μας, να τοποθετηθούμε αποφασιστικά απέναντι στην κυβερνητική πολιτική στο σύνολό της και σε όσους την εκφράζουν, να κάνουμε τις απαραίτητες κοινωνικές συμμαχίες, να δώσουμε για να πάρουμε αλληλεγγύη, να απομονώσουμε και να πολεμήσουμε όλους εκείνους, ακόμα και εντός του κλάδου, που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα.
ΠΦΣ και ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ
Είναι ξεκάθαρο πλέον 4 χρόνια μετά την εφαρμογή του μνημονίου στην Ελλάδα ότι η διάλυση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ήταν στις άμεσες προτεραιότητες της τρόικας, του ΔΝΤ και της κυβέρνησης.
Όλα αυτά τα χρόνια που η κοινωνία βάλλεται στο σύνολό της, ο ΠΦΣ δε φρόντισε να χτίσει καμία κοινωνική συμμαχία. Οι φαρμακοποιοί ήταν απόντες σχεδόν από όλες τις Γενικές Απεργίες, ειδικά απ’ αυτές του 2010 και 2011. Πάντοτε λειτουργούσε πυροσβεστικά κερδίζοντας χρόνο για την κυβέρνηση.
Στο εσωτερικό μέτωπο η πλειοψηφία του ΠΦΣ λειτούργησε τελείως αντιδημοκρατικά. Δεν ήταν λίγες οι φορές, μάλλον ήταν η συντριπτική πλειοψηφία, που άλλα αποφάσιζαν το ΔΣ και η ΓΣ και άλλα περιελάμβανε το τελικό κείμενο.
Δεν παραγνωρίζουμε τη δυναμική της νεοφιλελεύθερης επίθεσης που δέχτηκε η χώρα μας, ούτε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας ως κλάδου, όμως η τακτική του «κυβερνητικού συνδικαλισμού» που επέλεξε η ηγεσία μας, εκμηδένισε τις όποιες πιθανότητες αντίδρασης υπήρχαν από τη μεριά μας. Απαξίωσε τους Συλλόγους, αδιαφορώντας σκοπίμως για τη βελτίωση των υποδομών τους και της λειτουργίας τους.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ φαρμακοποιών
Όντως η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ φαρμακοποιών αποτελεί την πιο συγκροτημένη συνδικαλιστική παράταξη στο χώρο, ενώ ήταν η μόνη παράταξη που επεξεργάσθηκε προτάσεις και σχήματα στοχεύοντας στην ανάδειξη του Φαρμακοποιού ως πάροχου υπηρεσιών υγείας, του φαρμακείου ως χώρου παροχής πρωτοβάθμιων υπηρεσιών και την επιχειρηματικότητα στις νέες συνθήκες καταμερισμού κεφαλαίου και εργασίας.
Είναι η μόνη συγκροτημένη, μη αρχηγική παράταξη στο κλάδο και μάλιστα από συνειδητή επιλογή με διακριτή ταυτότητα ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιλογές των κυβερνήσεων και των ηγεσιών του κλάδου που τις υπηρέτησαν και τις υπηρετούν.
Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ φαρμακοποιών αναπνέει μέσα από μια συνεχή επαφή και διάλογο, μεγάλου αριθμού συναδέλφων ανά την Ελλάδα, σε τακτικές συναντήσεις, χωρίς στεγανά και δόγματα, με σαφείς προοδευτικές- δημοκρατικές πολιτικές επιλογές των ανθρώπων της, με αποκορύφωμα την Πανελλήνια συνάντηση των μελών της που πραγματοποιήθηκε 31/5/14 στην Αθήνα, η οποία αποτέλεσε και την αφορμή σύνταξης του παρόντος κειμένου.
ΣΧΕΔΙΟ ΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ φαρμακοποιών
Η υγεία αποτελεί βασικό δικαίωμα του ανθρώπου και πρέπει να διασφαλίζεται από ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας, που να παρέχει ισότιμη πρόσβαση σε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής ποιότητας σε όλους τους πολίτες, χωρίς οικονομική επιβάρυνση, τη στιγμή της ανάγκης.
Στην κοινωνία που εμείς θέλουμε να οικοδομήσουμε οι δαπάνες που προορίζονται για την ικανοποίηση δικαιωμάτων και κοινωνικών αναγκών (εκπαίδευση, δικαιοσύνη, υγεία.), πρέπει να βρίσκονται σε σταθερή προτεραιότητα, σε συνάρτηση με το πώς αναπτύσσεται μια κοινωνία και τις ανάγκες της.
ΕΛΕΓΧΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ
Είμαστε υπέρ ενός ενιαίου ασφαλιστικού φορέα παροχής υπηρεσιών υγείας σε όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, θρησκείας, εθνικότητας ή άλλης κατηγορίας ανθρώπων.
ΦΑΡΜΑΚΟ
Το φάρμακο δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ένα απλό εμπορικό προϊόν, αλλά ένα κοινωνικό αγαθό ειδικού χειρισμού που εμπεριέχει υπεραξία, την οποία θα πρέπει η πολιτεία να διαχειριστεί σε όφελος της κοινωνίας. Επομένως, θα πρέπει να εντάσσεται στον κεντρικό στρατηγικό στόχο του συστήματος υγείας, που είναι η πρόληψη και δευτερευόντως η θεραπεία του πολίτη.
α) Στο επίπεδο της παρασκευής του φαρμάκου θα πρέπει να δοθεί βάρος:
• Στη δημιουργία υποδομών με στόχο την εξασφάλιση ποιοτικού και οικονομικού γενόσημου, για όλους τους πολίτες και κυρίως τους ασθενέστερους οικονομικά.
• Στην ενίσχυση και στήριξη της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας εξασφαλίζοντας θέσεις εργασίας και βοηθώντας μακροπρόθεσμα στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
β) Στο επίπεδο της εξασφάλισης της επάρκειας σε φάρμακα θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αναδιοργάνωση και ενίσχυση του ΙΦΕΤ, ώστε να βελτιωθεί η παραγωγική του ικανότητα, αλλά και όταν κρίνεται απαραίτητο να εξασφαλίζει, μέσω εισαγωγών, την επάρκεια σε δυσεύρετα, μοναδικά και αναντικατάστατα φάρμακα.
γ) Στο επίπεδο του ελέγχου της ποιότητας των φαρμάκων, ραχοκοκαλιά του συστήματος θα πρέπει να αποτελέσει η πλήρης αναδιοργάνωση/επανίδρυση του ΕΟΦ.
δ) Όσο αφορά την πολιτική τιμολόγησης και αποζημίωσης των φαρμάκων, θα πρέπει να ακολουθείται η λογική του συνολικού κόστους της θεραπείας και όχι στενά του κόστους του φαρμάκου. Γι αυτό το λόγο θα πρέπει να γίνουν τα εξής:
• Εφαρμογή συστήματος καταγραφής δεδομένων φαρμάκων και θεραπειών μέσω ηλεκτρονικής κάρτας ασφαλισμένου.
• Κατάρτιση λίστας αποτελεσματικών και ασφαλών «παλαιών» φαρμάκων ώστε να προστατεύεται ο ασφαλισμένος από την κυκλοφορία ακριβών νέων φαρμάκων.
• Δημιουργία κρατικής επιτροπής τιμολόγησης των φαρμάκων στην οποία θα συμμετέχει και ο ΕΟΦ.
. Αποκλειστική διάθεση των ΜΥΣΥΦΑ, των μη αποζημιούμενων φαρμάκων δηλαδή, από τα φαρμακεία μας και κατάργηση της απελευθέρωσης της τιμής τους.
• Κατάργηση της ασφαλιστικής τιμής και επαναφορά των συμμετοχών (%) των ασφαλισμένων στα προ μνημονίου επίπεδα. Αδιαπραγμάτευτη η διατήρηση του ποσοστού κέρδους των φαρμάκων στα τωρινά επίπεδα.
• Πλήρης εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης με δραστική ουσία, με ταυτόχρονη δυνατότητα υπόδειξης εμπορικών σκευασμάτων για ειδικές κατηγορίες πασχόντων από χρόνια νοσήματα. Συνταγογράφηση με θεραπευτικά πρωτόκολλα.
Φαρμακοποιός και επάγγελμα
Το Φαρμακείο πρέπει να εξασφαλίζει το ρόλο του μέσα από ένα δίκαιο και σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο που σέβεται την αξία του Φαρμακοποιού, την ειδική προσφορά του ως παρόχου πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας, να λαμβάνει υπ' όψη του ότι είναι οργανικά συνδεδεμένο με την παροχή φαρμακευτικής περίθαλψης και το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Για να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο ο ρόλος του φαρμακοποιού σε επιστημονικό και κοινωνικό επίπεδο, σημαντικά βήματα που πρέπει να γίνουν είναι:
• Όλοι οι κανονισμοί για τις άδειες άσκησης επαγγέλματος, ίδρυσης και λειτουργίας Φαρμακείου να βρίσκονται κάτω από την εποπτεία του κράτους και με κριτήρια προστασίας της δημόσιας υγείας.
• Ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των τοπικών Φαρμακευτικών Συλλόγων και βελτίωση της λειτουργίας τους.
• Θεσμική και νομική εξασφάλιση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού ώστε να εναρμονίζεται με την ειδική προσφορά του. Αυτονόητη η διατήρηση συλλογικής σύμβασης με ΕΟΠΥΥ κλπ Ταμεία.
• Ανεξαρτητοποίηση της φαρμακευτικής δαπάνης από τη διαμόρφωση των πολιτικών που αφορούν το φάρμακο.
• Συγκέντρωση όλων των θεμάτων που αφορούν το φάρμακο και το φαρμακείο υπό την αρμοδιότητα μόνο του Υπουργείου Υγείας.
• Δημιουργία θεσμικού πλαισίου και κινήτρων για την προώθηση συνενώσεων φαρμακείων με τη συμμετοχή μόνο αδειούχων φαρμακοποιών στο ιδιοκτησιακό καθεστώς.
• Απαγόρευση του ηλεκτρονικού εμπορίου στο κύκλωμα του φαρμάκου, αυστηρός έλεγχος στην διακίνηση των συμπληρωμάτων διατροφής και πιστοποίηση των ιστοσελίδων των φαρμακείων από ΕΟΦ και ΠΦΣ.
• Το ωράριο των φαρμακείων πρέπει να ορίζεται από το κράτος με τους κατά τόπους φαρμακευτικούς συλλόγους, λαμβάνοντας υπόψη τρεις παραμέτρους: α)48ώρες/εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένων των επιπλέον ωρών διημερεύσεων και διανυκτερεύσεων, 2) επάρκεια εφημερευόντων/διανυκτερευόντων φαρμακείων για τις ανάγκες του κοινού και 3) Να λαμβάνονται υπόψη οι τοπικές ιδιαιτερότητες.
ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΩΣ ΧΩΡΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ
Το Φαρμακείο είναι χώρος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και συναντάται ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα κεφαλοχώρια της χώρας. Η προσπάθεια απελευθέρωσης των αδειών λειτουργίας φαρμακείου σε μη φαρμακοποιούς και η κατάργηση των περιοριστικών μέτρων, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους, διότι οδηγεί στην πλήρη υποβάθμιση του κλάδου και την υποταγή του αποκλειστικά στους νόμους της αγοράς. Να αποφασίσουμε εμείς μορφές για το φαρμακείο του μέλλοντος με συνεργασίες ή μη μεταξύ μας, με αδιαπραγμάτευτες αρχές, όπως: α) Την ταύτιση ιδιοκτησίας και διεύθυνσης στο πρόσωπο του φαρμακοποιού και β) Τη διατήρηση της κατοχής των κεφαλαίων (κρατικά - συνεταιριστικά - ατομικά) μόνο από φαρμακοποιούς. Να διαχειριστούμε με όρους επιστημονικούς, στα πλαίσια του συστήματος υγείας και σύμφωνα με τις ανάγκες τους, την στροφή των πολιτών σε αυτοθεραπείες, συμπληρώματα διατροφής, εναλλακτικές θεραπείες καλλυντικά κλπ.
Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος
Σήμερα δημιουργείται ένα τεχνητό κλίμα στον κλάδο, ότι « αν αλλάξουμε πρόεδρο, με έναν άλλο πρόεδρο-σωτήρα -πατερούλη του κλάδου, όλα θα πάνε καλά» . Μόνο που τα τελευταία 5 χρόνια είχαμε τρεις διαφορετικούς προέδρους στον ΠΦΣ, αλλά την ίδια αδιέξοδη πολιτική. Πολιτική χωρίς σχέδιο και πρόγραμμα, μια ζωή στους διαδρόμους των υπουργείων, να επιζητούν το μικρότερο κακό , μακριά από το Δ.Σ, τους ΦΣ και τους συναδέλφους. Επειδή οι εκλογές είναι για νέο Δ.Σ και όχι πρόεδρο , αυτό θέλουμε εμείς να αλλάξουμε, το ΔΣ. Να εκλέξουμε ένα νέο ΔΣ, που με σχέδιο και πρόγραμμα, θα αναλύει την κατάσταση και θα επιδιώκει τις καλύτερες λύσεις στα προβλήματα των συναδέλφων, ανεξάρτητα από την όποια κυβέρνηση. Που θα βγάλει από την ανυποληψία τον ΠΦΣ , θα βρεθεί δίπλα στους συναδέλφους, θα προωθήσει την ενότητα του κλάδου και θα ενσαρκώσει την νέα ελπίδα απέναντι στην απογοήτευση. Θα αναβαθμίσει τους ΦΣ με υλικοτεχνική υποδομή , με διανεμητικό λογαριασμό κλπ. Με δημοκρατία και διαφάνεια παντού. Και στον ΠΦΣ και στους ΤΦΣ. Θα αναπτύξει ένα διεκδικητικό πλαίσιο, ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο, για το φαρμακείο στις νέες συνθήκες, όπως Δίκτυα, συνενώσεις, κίνητρα για αυτά, ελαφρύνσεις κλπ σε συνεργασία με την ΟΣΦΕ και τους ΦΣ.
Συνάδελφοι, εμείς δε θέλουμε να μας κρίνετε μόνο από το πρόγραμμα μας, άλλωστε όλοι έχουν ένα κάποιο πρόγραμμα, ακόμα και οι φιλοκυβερνητικοί, ούτε από τα ..ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Θέλουμε να μας κρίνετε και από την παρουσία μας ,τις απόψεις μας, τις ενημερώσεις μας, τις ανακοινώσεις μας, τις εκδηλώσεις μας, τις δράσεις μας και γενικά τη στάση μας τρία χρόνια τώρα, τόσο στον ΠΦΣ όσο και στους ΦΣ.
Να μας κρίνετε για αυτά που προβλέπαμε και μας έλεγαν κινδυνολόγους.
Για τις προτάσεις που καταθέταμε και σε κάθε περίοδο κρίσης και πριν, για το συνδικαλιστικό κομμάτι αλλά και το επιχειρηματικό μέρος. Να μας κρίνετε για στην στάση μας στο Δ.Σ , που στηρίζοντας τις συλλογικές αποφάσεις των ΓΣ κλπ, μείναμε στο 12-3, στο 10-5 κλπ.
Συνάδελφοι, πρόσφατα έγιναν εκλογές σε επιστημονικούς -συνδικαλιστικούς συλλόγους. ΔΣΑ,ΤΕΕ κλπ. Τα αποτελέσματα των εκλογών σε αυτούς τους συλλόγους, έδωσαν το δικαίωμα στους κυβερνητικούς εταίρους, Σαμαρά και Βενιζέλο, να τα πανηγυρίσουν ως έγκριση της πολιτικής τους σε αυτούς τους κλάδους. Ελπίζουμε να μην τους δώσετε και εσείς το ίδιο δικαίωμα για την πολιτική τους και στον δικό μας κλάδο.
Συνάδελφοι,
- ΣΠΑΣΤΕ ΤΟΠΙΚΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΚΟΛΠΑ!
- ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ !
- ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΤΟΛΜΗΡΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΗΜΕΡΑ!
- ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΑΣΘΕΝΗ ΠΟΛΙΤΗ . ΠΟΛΙΤΕΣ και ΕΜΕΙΣ !
- ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΠΕΡΠΑΤΗΣΙΑ ! Ο ΟΥΡΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΦΥΣΑΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ!
- ΨΗΦΙΣΤΕ - ΣΤΗΡΙΞΤΕ την ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ φαρμακοποιών!
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
- ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑ
- ΒΑΝΔΩΡΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΑΘΗΝΑ
- ΒΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
- ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΗΝΑ
- ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑ
- ΚΑΡΑΜΠΙΝΙΔΗΣ ΤΑΚΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑΣ
- ΜΑΡΕΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΑ
- ΜΠΑΣΚΟΥΡΕΛΟΣ ΜΠΑΜΠΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑ
- ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΗΝΑ
- ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
- ΤΣΙΚΑΝΔΙΛΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΤΑΚΤΙΚΟΙ
* ΒΑΝΔΩΡΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΑΘΗΝΑ
* ΓΙΑΝΝΟΓΛΟΥ ΗΛΙΑΣ ΑΘΗΝΑ
* ΜΑΥΡΙΔΟΥ ΤΖΕΝΗ ΠΕΙΡΑΙΑΣ
*ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΣ ΧΑΝΙΑ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΙ
* ΑΓΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΙΛΚΙΣ
* ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΗΝΑ
* ΚΑΡΑΜΠΙΝΙΔΗΣ ΤΑΚΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑΣ
* ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΗΝΑ
