Παρατηρήσαμε τη μεγάλη ανησυχία μερίδας μεγαλοσυνδικαλιστών, οι οποίοι στον βωμό των εκλογών και προσδοκώντας στην εκλογική τους ανέλιξη δυστυχώς λειτούργησαν περισσότερο με επικοινωνιακά επιχειρήματα και μόνο με διάθεση προβολής της μιας πλευράς του νομίσματος, αποκρύπτοντας επιμελώς την άλλη.
Και ενώ γνωρίζουν, λόγω της εμπειρίας τους, πολύ καλά όλη τη φιλοσοφία της λειτουργίας των ΠΣ, πάραυτα οι θέσεις τους και η ενημέρωση προς τους συναδέλφους τους ήταν ελλειμματική και το μόνο που απέδειξαν για μια ακόμη φορά είναι ότι απλώς αρπάζουν «ένα στραβό από τα δέκα ίσια» και το υψώνουν στη συνέχεια ως σημαία νίκης.
Επειδή όμως ο κλάδος συνεχώς πληγώνεται από εκείνους που διεκδικούν την λιγοστή πίτα μας προκειμένου να τη μεταφέρουν στο δικό τους τραπέζι, ας σταματήσουν επιτέλους οι συγκεκριμένοι εκπρόσωποί μας να δίνουν τροφή σε όλους αυτούς. Και όταν αντιδρούν σε μια μεταρρύθμιση ή σε κάποιο σημείο της, οφείλουν να καταθέτουν τη πλήρη πρότασή τους και να μη καταπιάνονται μόνο με το ένα, ίσως και αρνητικό, και προσπερνούν όλα τα άλλα . Εκτός βέβαια εάν συνειδητά επιδιώκουν την απόκρυψη αυτή, κάτι που δεν θέλω να το πιστεύω.
Δεν είμαι νομικός. Πιστεύω όμως, ότι στη παρούσα περίοδο της επί παντός επιστητού «φιλολογίας» που ασκείται από τον κάθε έναν, δικαιούμαι έστω στο ελάχιστο και εγώ να καταθέσω δημόσια τις θέσεις μου, μη έχοντας μάλιστα τη τύχη, όπως κάποιοι άλλοι, να ελέγχω ή να είμαι προστατευόμενος κάποιου bloog. Εκεί δηλαδή όπου επαινούν αλλήλους, κόβουν τις φλέβες τους οι μεν για τους δε και εντάσσουν σωρηδόν εκκολαπτόμενες «προσωπικότητες», διευρύνοντας έτσι τη δήθεν ηγετική δυναμική της ομάδας τους.
Ας κάνουν λοιπόν λίγο τον κόπο κάποιοι να διαβάσουν προσεκτικά τα παρακάτω:
Έχουμε σήμερα τα πενταμελή Πειθαρχικά συμβούλια (ΠΣ) σε κάθε Σύλλογο άνω των 100 μελών. Όσοι αριθμούν κάτω των 100 μελών χρεώνονται σε διπλανούς ή παρά-διπλανούς Συλλόγους.
Τα ΠΣ αυτά απαρτίζονται από έναν δικαστικό – πρωτοδίκη, ως πρόεδρο του ΠΣ, 3 εκλεγμένα μέλη του Συλλόγου ( εκ των οποίων ο ένας εκλέγεται ως γραμματέας του ΠΣ ) και ο Πρόεδρος του Συλλόγου ή ο νόμιμος αναπληρωτής του.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο πρόεδρος του Συλλόγου και τουλάχιστον 2 από τα 3 μέλη του ΠΣ, δηλαδή με άλλα λόγια η πλειοψηφία του ΠΣ, έχει την εκ του νόμου δυνατότητα να τιμωρήσει ή να αθωώσει, να μειώσει ή να αυξήσει την ποινή, όποτε και όταν εκείνη κρίνει. Και, όπως καταλαβαίνετε, αυτή η πλειοψηφική ομάδα προέρχεται από την ίδια συνδικαλιστική ομάδα ή από κάποια συνεργασία παρατάξεων του τοπικού Φαρμακευτικού Συλλόγου , η οποία κέρδισε στις εκλογές.
Έχω στη διάθεση του κάθε καλοπροαίρετου ενδιαφερόμενου παραδείγματα αποφάσεων ΠΣ, στα οποία η συνδικαλιστική πλειοψηφία των μελών της για «δικούς της λόγους» ήταν κάθετα αντίθετη με τη ψήφο του Δικαστή (πχ ο Δικαστής πρότεινε ένοχος, όλοι οι υπόλοιποι αθώος) ή σε άλλες περιπτώσεις άλλαξαν την ποινή (πχ ο Δικαστής απλή σύσταση-επίπληξη, όλοι οι υπόλοιποι χρηματικό πρόστιμο).
Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί ενοχλήθηκαν από την εξαίρεση του Δικαστή; Μήπως άραγε σεβόμαστε αρκούντως τη θεσμική παρουσία ενός Δικαστικού Λειτουργού στα ΠΣ; ή μήπως τελικά αφού πρώτα την ‘’χρησιμοποιήσουμε’’ στο τέλος την αγνοούμε και την απαξιώνουμε;
Μάλιστα απορώ πως αυτή την κατάσταση τη δέχονται οι ίδιοι οι Δικαστικοί Λειτουργοί , στους οποίους ο νόμος δίνει τη δυνατότητα από τη μια να παρεδρεύουν σε μονομελή πλημμελειοδικεία και να αποφασίζουν για μεγάλες ποινές φυλάκισης και από την άλλη να έρχονται στα 5/μελή ΠΣ και η συνδικαλιστική πλειοψηφία των φαρμακοποιών να τους απομονώνει και να αδυνατούν να επιβάλλουν έστω μια επίπληξη!!!!!
Ειλικρινά, όταν έμαθα ότι εξαιρείται ο Δικαστής, υπέθεσα ότι ίσως να οφείλονταν σε απόφαση των ίδιων των Δικαστικών Λειτουργών και δεν το θεωρώ απίθανο ακόμη και τώρα κάτι τέτοιο να έγινε.
Μπαίνει νομίζω ένα μεγάλο ερώτημα σχετικά με την απόδοση του δικαίου, αφού όλοι γνωρίζουμε το τι ακριβώς επικρατεί στους Συλλόγους μας και δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ειδικά αυτοί που οραματίζονται να ηγηθούν του κλάδου.
Και μάλιστα, εάν αναλογιστούμε το βάρος των ευθυνών που έχουμε απέναντι σε αυτό που λέγεται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και κατά πόσο μας ενδιαφέρει να το περισώσουμε στη σημερινή του νομική μορφή και όχι να συμβάλλουμε στη μετατροπή σε ένα απλό σωματείο.
Ή μήπως διαφωνείτε; Μήπως στους Συλλόγους μας δεν καλλιεργήσαμε μια αχίλλειο πτέρνα με το να αρνούμαστε να διαχωρίσουμε τον συνδικαλιστικό από τον θεσμικό μας ρόλο; και μήπως ανεξέλεγκτα η συνδικαλιστική μας ιδιότητα τελικά δεν στραγγαλίζει, και μάλιστα ασφυκτικά, τη θεσμική; Και άραγε αυτός δεν θα είναι και ένας από τους σοβαρούς, μεταξύ των άλλων, λόγους όταν και όποτε ρίξουν τα βέλη τους αυτοί που επιβουλεύονται τη κατάργησή των Συλλόγων μας; Ή κάνω λάθος;
Στα νέα Περιφερειακά Πειθαρχικά Συμβούλια, εξαιρείται το δικαστικό μέλος και μπαίνουν : ένας υπάλληλος ΠΕ της Περιφέρειας που ορίζεται από τον Περιφερειάρχη , ο πρόεδρος του ΦΣ όπου εδρεύει η Περιφέρεια και τρείς εκλεγμένοι συνάδελφοι από διαφορετικούς Φαρμ. Συλλόγους της Περιφέρειας ο καθένας και ένας (γραμματέας- πρακτικογράφος– νομικός), χωρίς όμως δικαίωμα γνώμης και ψήφου.
Εξαίρεση ο ΦΣ Αττικής και Πειραιώς όπου οι τρείς συνάδελφοι που εκλέγονται είναι των Συλλόγων τους και δεν υπεισέρχονται εκλεγμένοι άλλων Συλλόγων στη σύνθεση αυτών των ΠΣ. Παραμένει δηλαδή στους δύο αυτούς μεγάλους Συλλόγους, εάν δε κάνω λάθος, το υπάρχον καθεστώς όσον αφορά τους φαρμακοποιούς-μέλη.
Ας δούμε λοιπόν συμπερασματικά τι αλλάζει με το νέο νομοσχέδιο:
Στα νέα περιφερειακά ΠΣ δεν υφίσταται πλέον η δυνατότητα της ελεγχόμενης πλειοψηφίας των μελών του ΠΣ, αφού οι 4 εκλεγμένοι είναι διαφορετικών Συλλόγων και με τον τρόπο αυτό εκμηδενίζονται οι πιθανότητες χειραγώγησης των αποφάσεων. Άρα εδώ έχουμε εξ αρχής, με τη διασπορά αυτή των μελών, μια ασφαλιστική δικλείδα σωστής απόδοσης του πριθαρχικού δικαίου.
Σαφώς και η απουσία του Δικαστικού αποτελεί ένα πρόβλημα , το οποίο σχετίζεται κυρίως με τη διαδικασία ασκήσεως της πειθαρχικής δίωξης, η οποία καθορίζεται περιοριστικά από τις σχετικές διατάξεις του νόμου και τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και των Διοικητικών Δικαστηρίων.
Με βάση τα ισχύοντα, προβλέπεται ο Δικαστής να χαρακτηρίζει τα πειθαρχικά παραπτώματα και η πειθαρχική δίωξη να ενεργείται αποκλειστικά από τον ίδιο, θέματα για τα οποία το νέο νομοσχέδιο δεν ξεκαθαρίζει, τουλάχιστον όπως το διαβάσαμε και όπως δεν έχει πάρει την τελική του μορφή, όταν και εάν θα έρθει πρώτα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Σε κάθε πάντως περίπτωση πρέπει ο χαρακτηρισμός των παραπτωμάτων και η διαδικασία της πειθαρχικής διαδικασίας να γίνεται από αδειούχο νομικό και όχι από μέλος ΠΣ-φαρμακοποιό.
Εκτός και εάν πάμε σε ισχυρότερα σχήματα, όπως συνέβη με τους Δημοσίους Υπαλλήλους, όπου με τον Ν 4057/12 ΦΕΚ 54 τα Πειθαρχικά Συμβούλια Δ.Υ. από τη σύνθεση των 3 Διοικητικών Στελεχών –Υπαλλήλων πέρασε πλέον στη σύνθεση 2 Δικαστές και 1 Διοικητικός.
Γιατί είναι υποκριτικό να επιζητούμε απόδοση της πειθαρχικής δικαιοσύνης και από την άλλη να σφυρίζουμε αδιάφορα και να επιδιώκουμε με κάθε τρόπο να διατηρήσουμε το ισχύον σύστημα, το οποίο πχ επιτρέπει την εκδίκαση υπόθεσης ενός Μέλους του ΔΣ του Συλλόγου από το δικό του ΠΣ, ενώ ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος και η Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία με τους Ν 1026/80 αρ 59 παρ 2 και ΒΔ 7/11/57 ΦΕΚ Α225 αυτεπαγγέλτως ορίζει άλλο ΠΣ άλλου Συλλόγου, όταν εκδικάζεται υπόθεση πχ του προέδρου του ΦΣ, ενώ για μας δεν είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα σε τέτοια ζητήματα.
Άρα λοιπόν με δεδομένη τη σημερινή νομοθεσία ως έχει, η οποία επιτρέπει την εκδίκαση υπόθεσης πχ ενός προέδρου ΦΣ από τους δικούς του συνδικαλιστές του δικού του Συλλόγου και δεν παραπέμπει την εκδίκασή της αυτεπαγγέλτως σε ΠΣ άλλου Φ.Συλλόγου, σαφέστατα τα νέα Περιφερειακά Πειθαρχικά Συμβούλια είναι στη σωστή κατεύθυνση με την προϋπόθεση να εξασφαλιστεί η συμμετοχή αδειούχου νομικού για τον χαρακτηρισμό των αδικημάτων, την πιστή τήρηση της πειθαρχικής διαδικασίας και της έκδοσης και σύνταξης της απόφασης για να αποφευχθούν φαινόμενα ακυρότητας από το Δευτεροβάθμιο ΠΣ ή τα Διοικητικά Δικαστήρια. Ερωτηματικό για τα ΠΣ Αθηνών και Πειραιώς, τα οποία παραμένουν με τις δικές τους συνδικαλιστικές πλειοψηφίες.
Άρα λοιπόν μη διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας κύριοι και κρατήστε την ψυχραιμία σας, όσοι υψώνετε φωνή διαμαρτυρίας για τη διαμαρτυρία, αλλά συγχρόνως όμως κλείνετε τα μάτια σας επιδεικτικά σε όλα όσα αναβαθμίζουν την απόδοση της Δικαιοσύνης.
Αλέξανδρος Τσαπέκος
Φαρμακοποιός
Ίασμος Ροδόπης
