Σε μια στιγμή της διαδήλωσης πλησίασα το Γαλανόπουλο και του είπα «Σήμερα είναι η πρώτη φορά στην οικογενειακή μου ιστορία που σπάω την παράδοση και γίνομαι φιλογερμανός. Ελπίζω τα φαντάσματα των πολεμιστών προγόνων να με κατανοήσουν.» Εκείνος γέλασε και συμπλήρωσε: «Περίμενε να δεις την ουρά που έρχεται.»
Την άλλη μέρα και οι δυο μας κάναμε στο ΔΣ του ΠΦΣ πλήρη ανάλυση του τι ακριβώς έγινε έξω από τη Βουλή και στα πέριξ των πραγματικών γραφείων λήψης αποφάσεων. Σας τα μεταφέρω αν και από παλαιότερα σημειώματά μου πρέπει να σας είναι τα πιο πολλά γνωστά. Απλά όταν έγραφα εκείνο το “this is the end” ένα χρόνο πριν δεν μπορούσαν να γίνουν πιστευτά. Ούτε τα κείμενα της προτροπής επιχειρηματικότητας των φαρμακείων. Συγκέντρωσαν αρκετή χλεύη και χολή από νέους ιδίως.
Από την αρχή λοιπόν. Το KWF είναι το τεραστίων διαστάσεων για τα ευρωπαϊκά μεγέθη Γερμανικό επενδυτικό fund που έρχεται και στην Ελλάδα. Η δημιουργία του σαν δημοσίου τομέα κατ’ αρχήν, στηρίχθηκε στα χρήματα του σχεδίου Marshal τα οποία και ίδρυσαν το 1948, εποχή που η νέα Γερμανία της Βόννης δεν υπήρχε καν. Οι Αμερικάνοι ουδέποτε ζήτησαν πίσω τα χρήματα αυτά. Είτε για λόγους άσκησης ψυχροπολεμικής πολιτικής είτε για λόγους δεσίματος με μία Γερμανία που όνειρό της ήταν η ένωση με τα αδέλφια πίσω από το Τείχος και η επακόλουθη οικονομική κυριαρχία στην Ε.Ε.
Αν λοιπόν σήμερα η Γερμανία είναι ο θεματοφύλακας των στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ από ευρωπαϊκής πλευράς αυτό δε σημαίνει ότι θα του επιτραπεί να λειτουργήσει σε εναντίωση αυτών των συμφερόντων.
Είδαμε πέρυσι την TEVA να εξαγοράζει τη γερμανική Ratiopharm το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό κεφάλαιο γενόσημων φαρμάκων. Η ίδια η TEVA αποτραβιέται σιγά – σιγά στο χώρο των biosimilars. Την πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη αγορά φαρμάκων στον κόσμο.
Είδαμε τον Οκτώβριο του 2013 την Wallgreen – Boots – Celecio να εμφανίζει τεράστιο ενδιαφέρον για το σύνολο της Ευρωπαϊκής αγοράς ΜΥΣΥΦΑ και συμπληρωμάτων διατροφής και προϊόντων φροντίδας υγείας μέσα από δικές της μονάδες και αλυσίδες μαγαζιών της που με τη σημερινή έννοια του όρου δεν είναι ακριβώς φαρμακεία.
Επειδή δεν είναι ακόμα ώρα απόδοσης ευθυνών συνεχίζω πριν φτάσουμε – σύντομα – εκεί.
Γερμανία και Γαλλία έχουν ισχυρά συνδικάτα και παραμένουν στυλοβάτες της προνοιακής Ευρώπης όπως ξεκίνησε μετά τα σφαγεία των πολέμων. Με τη δική τους φυσικά σιωπηρή συναίνεση έπρεπε τα αμερικανικά συμφέροντα σε joint venture πάντα με ευρωπαϊκές εταιρείες να χτυπήσουν στην περιφέρεια πρώτα, και μετά στην καρδιά της προνοιακής Ευρώπης. Φορέας τους το ΔΝΤ (IMF) και αύριο – μετά τις ευρωεκλογές – το EMF, το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Το ΔΝΤ χτύπησε στην Ουγγαρία, στην Ρουμανία, στη Βουλγαρία. Η Τσεχία δε χρειάστηκε ιδιαίτερη μεταχείριση, αφού εξαρχής την είδε… «Αμερικανάκι» και το εκμεταλλεύτηκε ανάλογα.
Η Ελλάδα είναι ελάχιστη ως οικονομία της Ε.Ε. Μόλις το 1,9% του συνόλου. Έχει όμως τεράστια στρατηγική και ενεργειακή σημασία και το κυριότερο: είναι από τις χώρες του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε. Εκείνος ο Σερραίος παππούς έβλεπε πολύ πολύ μακριά.
Αν λοιπόν κτυπηθεί η Ελλάδα, εύκολα το μοντέλο περίθαλψης το ρυθμιζόμενο σε «απορρύθμιση» περνάει στην καρδιά της Ευρώπης. Όσο να πεις οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι είναι «νέες ευρωπαϊκές γαίες». Δεν είναι περίεργο που στη συνάντησή μας με τον κ. Βενιζέλο, είπε ότι η Τρόικα μας θεωρεί και απαιτεί από εμάς ό,τι και από τους άλλους βαλκάνιους. Οι εκβιασμοί πτώχευσης είναι τόσο εμφανές πρόσχημα για χώρα του Eurogroup που πια δύσκολα το κρύβει η τρέχουσα προπαγάνδα της medioκρατίας.
Όλα αυτά δεν είναι παρά η προετοιμασία για τη δημιουργία της λεγόμενης «ζώνης ελευθέρου εμπορίου» μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε. Αυτό έχει συμφωνηθεί και η νέα Ευρωβουλή σε αυτά τα νερά θα πλεύσει.
Σε αυτό το πλαίσιο μάλλον ήταν μικρές οι κινήσεις που μπορούσαν να γίνουν από πολλές πλευρές στην εθνική μας ζωή για να περισώσουν ό,τι είχαμε συνηθίσει και μας είχε βολέψει τις τελευταίες δεκαετίες. Η δημόσια υγεία και η φαρμακευτική περίθαλψη όμως, μπορούσαν και έπρεπε να μην ξεφύγουν από τα όρια που επιβάλλει η τήρηση της κοινωνικής συνοχής. Το dumping ψυχών δεν τους πρέπει τους περήφανους Έλληνες.
Βεβαίως θυσία στις στρατηγικές της Ε.Ε. γίνεται ένα ακόμα σοβαρό και συνεπές με τη φύση του κομμάτι της μεσαίας τάξης που είναι οι φαρμακοποιοί. Οι απελευθερώσεις. Έτσι όπως αγιοποιούνται από τους έξαλλους φιλελεύθερους φαίνεται καταρχήν ότι γίνονται προς χάριν της φεουδαρχίας των funds.
Όλοι όσοι έμαθαν τον καπιταλισμό από τον Μαρξ ας θυμηθούν μία από τις τελευταίες κουβέντες του στον «Κύκνο» της Grande Place των Βρυξελλών: «Ο καπιταλισμός θα είναι τελειωμένος όταν επικρατήσουν τα μονοπώλια». Φυσικά καπιταλισμός χωρίς μεσαία τάξη και το αντίστροφο δεν υπάρχει. Στην ανάλυση αυτής της εξέλιξης, εμείς μοιάζουμε με εκείνους τους σίγουρους δεινόσαυρους που έβλεπαν τη γη να αλλάζει με εκκωφαντικές εκρήξεις ηφαιστείων και απλά πέθαιναν. Όσα είδη προσαρμόσθηκαν και εξελίχθηκαν, επέζησαν, και η εξέλιξη αυτή έδωσε το άνω θρώσκον ον, τον άνθρωπο. Το χειρότερο θηρίο που γέννησε ποτέ αυτός ο πλανήτης.
Όσο οι ταγοί του συνδικαλισμού μας θα ασχολούνται με το αν θα μείνουν ή θα παραιτηθούν από το «κακό κόμμα που μας κατέστρεψε» (αλλά δεν ήταν κακό όταν τους διόριζε σε υψηλές κυβερνητικές και επικερδείς θέσεις), και όσο θα σκέφτονται πόσο επικοινωνιακά μετράει η απομάκρυνση από το κόμμα, θα χάνεται εξαιρετικά πολύτιμος χρόνος οργάνωσης της επιχειρηματικής αντεπίθεσης των φαρμακείων.
Ο νόμος έγινε για την Wallgreen – Boots – Celecio – Π. Μαρινόπουλος (που είναι και φαρμακοποιός). Οι μεγάλοι βρήκαν τον καλό πλασιέ βιβλίων να γίνει και καλός πλασιέ προϊόντων υγείας και των συμφερόντων τους. Είχαν ήδη τον αποστειρωμένο από το κοινωνικό γίγνεσθαι φιλελεύθερο (τάχα) υπουργό. Αντισταθήκαμε. Στο τέλος με την τροπολογία της Γερμανικής Νομοθεσίας Φαρμακείων και ΜΥΣΥΦΑ στο χέρι. Ο θεματοφύλακας όμως δεν ήταν δυνατόν να αντισταθεί μέχρι τέλους μαζί μας.
Δεν είναι περίεργο ότι την τελευταία στιγμή, πριν την ψηφοφορία στη Βουλή, αυτός που επέμενε μαζί με το ΔΝΤ να μείνει το Ν/Σ ως έχει, χωρίς αλλαγές, ήταν ο Γερμανός της Τρόικας Matthias Mors που εκπροσωπεί την Coμmission.
Ο νόμος όμως είναι ίδιος και για μας. Προσφυγές στο Διοικητικό Εφετείο, στο ΣτΕ και στο ΔΕΚ έχουν νόημα για το πώς θα ζήσουμε από δω και πέρα, μόνο εκεί που θα αποφασιστούν ασφαλιστικά μέτρα.
Αλλιώς οι όποιες ευνοϊκες για μας αποφάσεις θα έρθουν μετά από 5 χρόνια. Όπως περίπου έγινε στην Ουγγαρία όπου καταστράφηκε το παλιό φαρμακείο όπως προέκυψε από την εξαγορά κρατικών μονάδων του υπαρκτού σοσιαλισμού από τις αλυσίδες. Τώρα επιβάλλεται νομικά και δικαστικά το σπάσιμο των αλυσίδων.
«Εσείς έχετε το πυκνότερο δίκτυο στα χέρια σας και φοβάστε την επιχειρηματικότητα;» Ρώτησε ερευνητής μεγάλης εταιρείας μελετών. «Έχετε τους ΣΥΦΑ που μοιράζονται το 52% της φαρμακευτικής αγοράς και έχετε όλοι μαζί τεράστια υπεραξία που κλείνει τις διόδους για τους άλλους. Έχετε προσωπική σχέση με τον πελάτη» συνέχισε.
Σκέψεις αντίθετες: Έχουμε τον κακό μίζερο εαυτό μας και πολλούς πτωχευμένους που εύκολα θα τους προλάβουν «οι άλλοι». Γρήγορα ίσως βίαια και με πολλά λάθη στην αρχή πρέπει να ξεκινήσουμε την καινούρια προσπάθεια μέγιστης απορροφητικότητας και μέγιστης απασχολησιμότητας των ανθρώπων μας. Όσοι ήταν μαθημένοι στη φάλτσα επικόλληση κουπονιών θα βρεθούν εκτός. Αμοιβαία εμπιστοσύνη, αμοιβαία υποχωρητικότητα στο ή στα ταλέντα του καθενός και με λίγη τύχη πάμε όλοι μαζί στο καινούριο επιχειρηματικό ξεκίνημα. Χώρος και για τους πτωχευμένους υπάρχει, χώρος για τις φαρμακεμπορικές αλυσίδες ιδιωτών ανάμεσά μας δεν υπάρχει. Η επιχειρηματικότητα είναι αυτή που θα εξασφαλίσει δουλειά στα παιδιά μας και όχι πια οι «προστατευμένες» συστεγάσεις που μεγαλόσχημοι συνδικαλιστές επέμεναν να υποστηρίζουν συντεχνιακά ενώ γύρω τους χάνονταν όλα. Έχουμε υπέροχη νεολαία. Φταίμε γιατί τους εγκλωβίσαμε στις δικές μας φοβίες. Ακόμα ακούω τις ειρωνείες και τις κραυγές σε βάρος μου όταν τόλμησα στην Κρήτη να μιλήσω για πιο «ανοιχτές» εταιρικές μορφές. Τώρα είναι μονόδρομος. Όσοι νομίζουν ότι ο καινούριος νόμος δημιουργεί περιβάλλον φαρμακείων χωρίς κανόνες είναι γιατί δεν διάβασαν τους κρυμμένους κανόνες που είναι ευνοϊκοί για τους άλλους, αλλά αν βιαστούμε μπορούν να γίνουν και για μας.
Η απογοήτευση και η κατάρρευση δε μας πρέπουν. Μετατρέψτε μαζί με μένα την οργή σε ψύχραιμο άμεσο σχεδιασμό επιβίωσης μέσα από την προσαρμογή και εξέλιξη.
Αν αυτοί θέλουν τα super-markets-φαρμακεία, εμείς να τους γυρίσουμε στα Φαρμακεία-super-markets. Η ουρά των μέτρων (ποσοστό κέρδους, σύλλογοι ΝΠΔΔ, claw back και ότι άλλο προαπαιτούμενο για την επόμενη δόση), μπορεί να ανατραπεί και ας έρχεται να ευνοήσει αυτούς που θα επενδύσουν σε ένα κόσμο υγείας και κοινωνικής ασφάλισης όπου κολοσσοί διαγκωνίζονται να μοιρασθούν τα κομμάτια τους. Θα συνεχίσω με λεπτομέρειες σύντομα. Συγχωρείστε μου τον συναισθηματισμό των πρώτων ωρών λίγο πριν την έκδοση του ΦΕΚ με το νέο νόμο.
Δημήτρης Καραγεωργίου
ΥΓ.1: Ο τίτλος είναι δανεικός από στίχο του ιστορικού τραγουδιού του ΕΛΑΣ (1942-1945).
ΥΓ.2: Συνεχίζω να επιμένω για το γερμανικό μοντέλο φαρμακείων και ΜΥΣΥΦΑ.
ΥΓ.3: Την ώρα που η γραφειοκρατικού τύπου γραφικοί πια συνδικαλιστές συσκέπτονται με τους δικηγόρους στον ΠΦΣ πώς θα αλλάξουν τα άρθρα του νόμου κατά πώς βολεύει, εγώ λέω στα «παιδιά» μου το πώς άμεσα θα ανατρέψουμε το νόμο, νομικά και δικαστικά. Ιδού το ΣτΕ που ανέτρεψε το πλαφόν των γιατρών.
ΥΓ.4: Ο βουλευτής Καβάλας κ. Καλατζής λέει ότι έσωσε το επάγγελμα επειδή όρισε ότι τα φαρμακεία των super-market θα είναι μαγαζιά δημοσίας τάξεως. Επειδή και τα μνημεία βλακείας έχουν τα όριά τους, οι πολίτες στην Καβάλα ας προσέχουν επιτέλους τι ψηφίζουν.
