Το φαρμακείο

Συνάδελφοι, έχει γίνει σλόγκαν της εποχής, το «πέσαμε από τα σύννεφα». Συνήθως αυτό αφορά κάποιους που παρουσιάζονται ως ανήξεροι, για αυτά που συμβαίνουν γύρω τους σήμερα. Τα βλέπανε όμως, είτε σαν προμηνύματα, είτε σαν μεμονωμένα γεγονότα και τα προσπερνούσαν αδιάφορα. Και σήμερα για να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες κάνουν τους ανήξερους.
Το ίδιο συμβαίνει και στον κλάδο μας. Για τις σημερινές εξελίξεις των φαρμακείων μας, πολλοί πέφτουν από τα σύννεφα. Κλαδική Ηγεσία!! και απλοί συνάδελφοι. Κι όμως εμείς αρκετά τα προβλέψαμε και ζητήσαμε να προετοιμαστούμε για τις επερχόμενες εξελίξεις, την εποχή των «παχέων αγελάδων». Και μας είπαν «κινδυνολόγους, άσχετους, δεν γίνονται αυτά κλπ κοσμητικά!» και ότι «επενδύουμε στο φόβο για να έχουμε παραταξιακά οφέλη». Δυστυχώς, δικαιωθήκαμε εμείς γιατί έχουμε βασική μας αρχή το: ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙΣ! 
Σήμερα και μετά την λαίλαπα των μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων, εξακολουθούνε οι ηγέτες μας, την ίδια λογική. Συνδικαλισμός των διαδρομών, της εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων και κομματικών σκοπιμοτήτων, για ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών, στις πλάτες ενός κλάδου. Και από κοντά γαλαζοπράσινα ρουσφέτια, για να ικανοποιήσουμε και τους απαιτητικούς ψηφοφόρους. Συνδικαλισμός που απλά μερικές και μόνο φορές, μπορεί να λείαναν λίγο, αλλά δεν απέτρεπαν τις πολιτικές στοχεύσεις σε βάρος του κλάδου. Άλλωστε τις ζούμε όλοι στην πλάτη μας και κάποιοι πολύ τραγικά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΓΣ που προγραμματίστηκε για τις 2 Νοεμβρίου, για να εγκριθεί ως ΝΠΔΔ ο προϋπολογισμός του 2014, αλλά επί της ουσίας η σημερινή πλειοψηφία , με συμπαραστάτες, θέλει να περάσει τα …καυτά για κλάδο θέματα, που δεν αφήνουν τους συναδέλφους να ..κοιμηθούν. Τη δημιουργία Επαγγελματικού Ταμείου με τα λεφτά του ΚΑΕΦ και των Μονοσυνταξιούχων και τη δημιουργία εταιρείας DATABANK, που θα διαχειρίζεται δεκάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως, συλλέγοντας στοιχεία από την φαρμακευτική δαπάνη. Πόσα φάρμακα, ποιάς εταιρείας κλπ.
Τώρα που τα παντζάκια μας καίγονται, που πέρα από τα γνωστά θέματα, τώρα έχουμε προθέσεις για δημιουργία φαρμακείων από ΝΠΙΔ (βλέπε ανακοίνωση ΦΣΑ), με επιβάρυνση ασφαλισμένου στο 100% κλπ, αυτοί στην κοσμάρα τους.!! θέλουν με τη σημερινή δεδομένη σύνθεση της ΓΣ του ΠΦΣ, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, να πάρουν αποφάσεις που μόνο 8-10 άτομα ενδιαφέρουν.

Συνάδελφοι, Σήμερα αρκετοί πάλι εμφανίζονται σαν σωτήρες.Οι ίδιοι και νεόκοποι. Κάποιοι μάλιστα φωνάζουν πολύ δυνατά, για να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες, γιατί στήριζαν την σημερινή ηγεσία του κλάδου.Όμως, δεν αμφισβητούν την ουσία του τρόπου διοίκησης, αλλά τα πρόσωπα, φιλοδοξώντας κάποιοι να γίνουν αυτοί χαλίφηδες στη θέση των σημερινών. Είναι βέβαια ίδιο του λαού μας, να επενδύει σε σωτήρες, που μια τους ανεβάζει στα ουράνια και την άλλη στα τάρταρα. Μέχρι τώρα το σύστημα με το διπολισμό έκανε καλά την δουλειά του, αφού δεν αμφισβητήθηκε η ουσία του.
Τι θέλουμε να πούμε; Μην επενδύετε σε σωτήρες σαν πρόσωπα, αλλά σε σωτήριες ιδέες, προτάσεις και σχήματα, που μπορούν να μας πάνε μπροστά.

Συνάδελφοι, την Δευτέρα 21/10/13 ολοκληρώνουμε μια πρωτοπόρα διαδικασία, που έχουμε ξεκινήσει από παλιά. Την συζήτηση δηλαδή, των θέσεων και απόψεων της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ φαρμακοποιών για την νέα τριετία , σε ανοικτές διαδικασίες με τα μέλη και του φίλους της. Μέσα στην εβδομάδα θα δοθούν στην δημοσιότητα.
Μέχρι τότε για διαβάστε τι λέγαμε, τι προβλέπαμε ( όπως το ηλεκτρονικό εμπόριο κλπ) και τι προτείναμε 6 χρόνια!!! πριν. Τότε που βασικό αίτημα για πολλούς ήταν απλά και μόνο η καθυστέρηση πληρωμών του ΟΠΑΔ!!Η ομιλία ήταν ατομική φυσικά, αλλά έκφραζε τις συλλογικά επεξεργασμένες θέσεις της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ φαρμακοποιών. Πιθανά να την έχετε ξαναδιαβάσει. Μια καινούργια ματιά όμως, σε σύγκριση με αυτά που σήμερα, παραμονές εκλογών, διαβάζετε. Βαρύγδουπα ή μη. Θα σας βοηθήσει να δείτε, ποιοι απλά λένε τα ίδια, ποιοι ήταν οι..κινδυνολόγοι, ποιοι οι ΟΦΑ (όπου φυσάει ο άνεμος) και ποιοι οι προνοητικοί. 
Σας θυμίζουμε επίσης, ότι πριν 3 ακριβώς χρόνια, αυτή η ομάδα έκανε κάτι που έπρεπε τα συλλογικά μας να είχαν κάνει. Με την έναρξη της κρίσης, διοργανώσαμε εκδήλωση 9/2010 με ομιλητές τους: Γιάννη Δραγασάκη, για τις οικονομικές εξελίξεις διεθνώς και στη χώρα μας, Γιώργο Ρωμανιά, (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) για τις εξελίξεις στο Ασφαλιστικό Σύστημα, Γιάννη Υφαντόπουλο, καθηγητή Οικονομικών Υγείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για τις δαπάνες Υγείας και Ανδρέα Γαλανόπουλο για το φαρμακείο με τίτλο της ομιλίας του, «Όλοι μαζί μπορούμε».
Επίσης στο μπλογκ της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ φαρμακοποιών www.synergasiapharm.blogspot.gr μπορείτε να διαβάσετε τις θέσεις μας για τις εκλογές του 2011 στον ΠΦΣ με τίτλο : «Mε αποφασιστικότητα μπροστά στη νέα εποχή για το μέλλον του Φαρμακείου», τον τότε «Απολογισμό τριετίας» και τους υποψήφιους για ΔΣ ΠΦΣ κλπ.

ΠΑΡΟΝ και ΜΕΛΛΟΝ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ*
Του Γιάννη Παπαδόπουλου μέλος του Δ.Σ του Π.Φ.Σ
*εισήγηση σε ημερίδα του Φ.Σ. Ηλείας στις 28/04/07 με θέμα: «Εξελίξεις στο χώρο του φαρμάκου»

Συνάδελφοι,
αν θέλουμε με δύο λόγια να δώσουμε την εικόνα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το ελληνικό φαρμακείο και ο έλληνας φαρμακοποιός θα πρέπει να αναφερθούμε στη σημερινή κατάσταση των φαρμακείων, στα προβλήματα καθημερινότητας και στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους.
Στη σημερινή κατάσταση, δεν είναι δύσκολο να δεχτούμε ότι το ελληνικό φαρμακείο στη πλειονότητα του από άποψη οργάνωσης και λειτουργίας παραμένει στα πρότυπα προηγούμενων δεκαετιών όταν η βιομηχανική παραγωγή μετέτρεψε το φαρμακοποιό από φαρμακοτέχνη σε πωλητή φαρμάκων. Καταπιάστηκε έτσι ο φαρμακοποιός περισσότερο με την εμπορική διαδικασία στη διακίνηση, ψάχνοντας κάθε είδους προϊόντα, λόγω απώλειας σημαντικού μέρους επαγγελματικής ύλης προς ανταγωνιστικά κέντρα, αλλά και από το ότι κατακλύζεται από ένα πλήθος φαρμάκων νέων και ‘’νέων’’ που πολλές φορές αδυνατεί να παρακολουθήσει, αφού και η κατευθυνόμενη συνταγογραφία Ι.Κ.Α Ο.Γ.Α κ.λ.π. αλλάζει συχνά. Επειδή δε από εδώ και μπρος κάθε τρίμηνο θα έχουμε νέο δελτίο τιμών, σε συνάρτηση με τις καθυστερήσεις πληρωμών των ταμείων, θα εξανεμίζεται ένα μέρος των κερδών του.

Την ίδια ώρα ο φαρμακοποιός βυθίζεται στα γρανάζια μιας απερίγραπτης γραφειοκρατίας που έχει κάνει την καθημερινότητα του ένα συνεχές άγχος πού εκδηλώνεται με την απελπισμένη προσπάθεια να βρει το φάρμακο που έχει έλλειψη, να φυλάξει κουπόνια, και …όταν γραφτεί!, να παίρνει πιέσεις, να κάνει ενέσεις και ότι άλλο μπορεί για να μη χάσει τον πελάτη ή τη συνταγή. Έχουμε φθάσει στο σημείο, αν ένα φάρμακο έχει υψηλότερη τιμή, αβέβαιοι από τις απορρίψεις της γραφειοκρατίας, συνήθως να τηλεφωνούμε στο ταμείο να δούμε αν χορηγείται!!
Παράλληλα παραμελεί κάθε προσπάθεια για επιστημονική επιμόρφωση ξεχνά τον κοινωνικό του ρόλο, δεν συμπεριφέρεται πολλές φορές ως λειτουργός της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας αν και απαιτεί να του αναγνωρίζεται αυτός ο ρόλος. Έτσι δεν επιτυγχάνεται ο επιθυμητός στόχος. Αντίθετα βυθίζεται σε μία κρίση πού ενισχύεται:
-από την συρρίκνωση και υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της περίθαλψης.
-από την λογιστική θεώρηση των προβλημάτων στο χώρο της υγείας και τη θέσπιση γραφειοκρατικών κανόνων για την αντιμετώπιση τους. ’Έτσι αντιμετωπιζόμαστε ως υποτελείς από τα ασφαλιστικά ταμεία παρ’ ότι τα πιστώνουμε με τεράστια ποσά αναλαμβάνοντας το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης. Χαρακτηριστικό και παραστατικό το παράδειγμα του Π.Δ.67/2000 που τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια για περικοπές συνταγών για γραφειοκρατικούς και απίθανους λόγους, δεν εφαρμόζεται όμως ως προς την υποχρέωση της εξόφλησης εντός μηνός των λογαριασμών μας.
Είναι βέβαιο ότι τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν και ήδη έχουμε δείγματα, απειλούν το φαρμακείο μας.

Τέτοια είναι:
-Η μείωση των λεγόμενου κοινωνικού κράτους, η δραστική μείωση των δαπανών δημόσιας και φαρμακευτικής περίθαλψης, η ραγδαία ανάπτυξη των ιδιωτικών ασφαλειών και η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, το ηλεκτρονικό εμπόριο και η αδηφάγος λειτουργία της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς θα αποτελέσουν σοβαρή απειλή ακόμη και για την ύπαρξη μας.
-Η πλήρης εμπορευματοποίηση του φαρμάκου (COMISION) που θέλει να το φέρει στα σούπερ μάρκετ, όπως και άλλα προϊόντα μας και αμφισβητεί το ρόλο του φαρμακοποιού.
-Η αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος (επιτροπή ανταγωνισμού και κλειστά επαγγέλματα).
-Η επαχθής φορολόγηση του.
-Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός στη λίστα των λεγόμενων νοσοκομειακών φαρμάκων και φαρμάκων Ι.Κ.Α 

Συνάδελφοι,
Ο φαρμακοποιός πρέπει να απαλλαγεί από την ψευδαίσθηση που έχει ότι μπορεί μόνος του να επιλύσει τα προβλήματα του. Πρέπει όλοι μαζί να αναζητήσουμε τρόπους και διαδικασίες για να αλλάξει η σημερινή επιχειρησιακή μορφή του φαρμακείου, που χαρακτηρίζεται οριακή από πολλούς, με συλλογική αλληλεγγύη και τολμηρή ατομική δημιουργικότητα.
Στις νέες συνθήκες λοιπόν, της ενιαίας Ευρωπαϊκής αγοράς δεν κλείνουμε τα μάτια, δεν σιωπούμε, δεν αποδεχόμαστε τις λύσεις που απεργάζονται άλλοι για εμάς χωρίς εμάς. Θα πρέπει να αναζητήσουμε δρόμους επαγγελματικής και κοινωνικής βελτίωσης και να αποφύγουμε να γίνουμε ουραγοί των εξελίξεων. Να αποφασίσουμε εμείς μορφές για το φαρμακείο του μέλλοντος με συνεργασίες ή μη μεταξύ μας με αδιαπραγμάτευτες αρχές:
Α) Την ταύτιση ιδιοκτησίας και διεύθυνσης στο πρόσωπο του φαρμακοποιού και
Β) Την διατήρηση της κατοχής του κεφαλαίου μόνο από φαρμακοποιούς.
Πιστεύω ακράδαντα ότι το φαρμακείο πρέπει, παρακολουθώντας τα σημεία των καιρών, να εξελιχθεί σε εύρωστη οικονομική μονάδα και κέντρο παροχής πληροφοριών υγείας του χωριού ή της γειτονιάς καταλαμβάνοντας σημαντική θέση στη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.

Χρειάζεται λοιπόν στα νεότερα δεδομένα & τις ραγδαίες εξελίξεις:
-Να εκμεταλλευτούμε την στροφή των πολιτών σε αυτοθεραπεία, συμπληρώματα διατροφής, καλλυντικά, εναλλακτικές θεραπείες κ.λ.π.
Πρέπει να πιστέψουμε ότι εκτός του τομέα φαρμάκου που άλλοι αποφασίζουν, δεν έχουμε δώσει την πρέπουσα σημασία που έχουν τα παραφάρμακα στην ενίσχυση του εισοδήματος μας. Δεν πρέπει να χάσουμε & άλλα. Αντίθετα πρέπει να διευρύνουμε την ύλη μας, αλλά πρέπει να πείσουμε για την εγκυρότητα του συμβουλευτικού μας ρόλου & όχι να επαφιόμαστε στην διαφήμιση των προϊόντων.

Επομένως χρειάζονται:
- Η άμεση και έμμεση προβολή του επιστημονικού μας ρόλου. 
- Συμφωνίες διακίνησης προϊόντων μόνο από εμάς αλλά & δικών μας προϊόντων μέσω ΣΥΦΑ.
- Να προχωρήσουμε στην πλήρη μηχανογράφηση του φαρμακείου.
- Να αναπτυχθούμε σε μεγαλύτερους χώρους για να αντέξουμε τον ανταγωνισμό άλλων κέντρων διάθεσης προϊόντων φαρμακείου.
- και βέβαια να στραφούμε σε προτάσεις που κινούνται σε λογική αποεμπορευματοποίησης του φάρμακου . Γιατί η πλήρης εμπορευματοποίηση των φαρμάκων που επιχειρείται από πολλές πλευρές εκτός των άλλων καθιστά τα φαρμακεία αναχρονιστικό θεσμό και τους φαρμακοποιούς μία περιττή ειδικότητα.
Αυτά και άλλα πολλά δεν μπορούν να γίνουν ούτε με τη σημερινή μορφή του φαρμακείου ούτε με τη σημερινή λογική των κυρίαρχων συνδικαλιστικών οργάνων.

Πρέπει:
-Να αναζητήσουμε τρόπους συνεργασίας που θα μας επιτρέψουν να επαναπροσδιορίσουμε έγκαιρα και συνειδητά το ρόλο μας ως επιχειρηματίες και ως επιστήμονες. Να αναδείξουμε τον αναντικατάστατο επιστημονικό και κοινωνικό μας ρόλο. Έτσι, φαρμακεία βρώμικα, χωρίς φάρμακα, με ανεύθυνες εφημερίες, με μπαμπάδες και μαμάδες, δεν έχουν θέση. Το ίδιο και ατασθαλίες κάθε είδους.
-Να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την επέλαση των κανόνων της ελεύθερης λεγόμενης αγοράς(πλήρης απελευθέρωση ιδιοκτησίας, ωραρίου και τιμών) που θα κυριαρχήσουν το άμεσο διάστημα και ήδη έχουμε μηνύματα. Να αμυνθούμε συνολικά, συλλογικά & αποτελεσματικά στις επιθέσεις του οργανωμένου κεφαλαίου που προσπαθεί να αλώσει και το χώρο λιανικής διάθεσης του φαρμάκου.
-Να προσδιορίσουμε τις δυνατότητες για συνεργασίες που θα μειώνουν λειτουργικά έξοδα .Συνεργασίες σε εταιρείες με βάση τις προτάσεις ΠΦΣ και ΟΣΦΕ, παίρνοντας υπ’ ‘όψιν τα θετικά και αρνητικά των σημερινών μορφωμάτων: Καρπενήσι, Αίγινα, Πάτρα, ΠΕΙΦΑΣΥΝ κλπ.
-Να οργανώσουμε ουσιαστικά και με σχέδιο την επιμόρφωση μας σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια και τις φαρμακευτικές σχολές , π.χ. να ασχοληθούμε με το -ποιώ- του επαγγέλματος μας αναβαθμίζοντας το εργαστήριο που έχει παραμεληθεί αλλά και που τόσο μας διαφοροποιεί από τους ανταγωνιστές μας.
-Να διεκδικήσουμε άτι μας ανήκει.
Γι’ αυτά χρειάζεται ενότητα και αγώνας, εκμεταλλευόμενοι την παράταση απελευθέρωσης του επαγγέλματος που πήραμε , χωρίς να ξέρουμε πόσο, με τον τελευταίο νόμο.

Χρειάζεται:
- συνδικαλισμός για να είμαστε πρωταγωνιστές και όχι ουραγοί των εξελίξεων
- ενωμένοι να αντιπαρατάξουμε τον προγραμματισμό, τον απολογισμό και τις συντονισμένες ενέργειες απέναντι στη χαλαρότητα και στο βλέποντας και κάνοντας που ισχύει σήμερα.
- Τον υπεύθυνο & τεκμηριωμένο λόγο, τον έγκαιρο σχεδιασμό δράσης των γρήγορων βημάτων & διαδικασιών με συγκεκριμένη στρατηγική & συγκεκριμένους τρόπους & στόχους απέναντι στην ευκαιριακή και κατόπιν εορτής αντιμετώπισης και ...ΑΝ των ζητημάτων του κλάδου.
-Την συσπείρωση του κλάδου, την αγωνιστική ετοιμότητα & κυρίως την ενίσχυση των τοπικών συλλόγων με την συμμετοχή όλων των φαρμακοποιών & όχι με την αδράνεια , τον εφησυχασμό και την επιλεκτική υλοποίηση των αποφάσεων των οργάνων. Ελπίζω να μην χρειαστεί για να ξεκινήσουμε το Σοκ που αναφέρει ο διευθυντής του Φ.Κ.
- Το άνοιγμα των διαδικασιών εκείνων που θα δώσουν βήμα έκφρασης, λόγου και εκπροσώπησης στους νέους συναδέλφους

Δύο λόγια για τους τοπικούς Φ.Σ. που έχουν ανυπαρξία ουσιαστικής σύνδεσης με τον Π.Φ.Σ. Η τοπική δράση και ανάδειξη του κοινωνικού & επιστημονικού ρόλου του φαρμακοποιού είναι σημαντική δουλειά τους. Αυτό δεν γίνεται με συλλόγους επαίτες για οικονομική ενίσχυση, ούτε με αποκλεισμούς και αντιπαλότητες. Οι πρωτοβουλίες των Τ.Φ.Σ. δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως παρασυναγωγές όπως έγινε π.χ. με πρωτοβουλίες των Φ.Σ Αχαΐας, Φ.Σ. Αττικής, Φ.Σ. Κρήτης κλπ. Αντίθετα οι τοπικοί Φ.Σ. μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες, όχι για να παρακάμψουν τον Π.Φ.Σ., αλλά για να του δώσουν ώθηση ώστε να ξεπεράσει αγκυλώσεις , διοικητικά συμπλέγματα και αδυναμίες για να γίνει μπροστάρης στο σχεδιασμό, την υλοποίηση και τη διεκδίκηση .

Συνάδελφοι,
Αν δεν προβληματιστούμε σε τέτοιες κατευθύνσεις να επενδύσουμε σε αυτές και να προσπαθήσουμε να αναπληρώσουμε ότι χάσαμε, σε μια εποχή έντονων ανακατατάξεων και ανακατανομής του πλούτου υπέρ των μεγάλων εταιριών, τότε οι μέρες που έρχονται δεν θα είναι οι καλύτερες. Δεν είμαι απαισιόδοξος. Πιστεύω ότι το μέλλον ανήκει στην οργάνωση, στη φαντασία στη δουλειά και στον συλλογικό αγώνα για μια καλύτερη επαγγελματική και κοινωνική ζωή. Διεκδικούμε επιχειρηματικά το αύριο με τολμηρές επιλογές σήμερα, έχοντας υπ’ όψιν τη ρήση του Αϊνστάιν: «τα σημαντικά προβλήματα που έχουμε μπροστά μας δεν επιλύονται με τον τρόπο σκέψης που είχαμε όταν αυτά δημιουργήθηκαν», αλλά ούτε και με τους ίδιους ανθρώπους σε πρώτο ρόλο θα συμπλήρωνα εγώ. 

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ φαρμακοποιών